مسائلی که در فعاليت های جنسی بايد مدنظر قرار بگيرد عبارتند از :

[zohair2765]

الف ) در زنان : اگر از سوند فولی استفاده می کنيد در هنگام عمل مقارت می توانيد سوند را خارج نکنيد در اين حالت سوند را توسط چسب از مسير مقاربت خارج کنيد ( لوله سوند را به ناحيه شکم و يا لگن نصب نمائيد و مطمئن باشيد که دفع ادرار با مشکل مواجه نيست ) .

ب ) در مردان : لوله سوند را در امتداد آلت تناسلی قرار داده و توسط کاندوم روی آن را بپوشانيد و دفع ادرار خود را کنترل نمائيد. اگر قصد داريد سوند خود را خارج کنيد. اين کار بايد با رعايت مراحل کامل بهداشتی انجام گيرد و بلافاصله پس از عمل مقاربت سوند جديد را ضمن رعايت اصول استريل نصب کنيد. زيرا تاخير در نصب سوند ممکن است منجر به پر شدن مثانه و ايجاد عوارض اتونوميک ديس رفلکسی گردد.

[zohair2765]

1-4 تمايلات جنسی :

در مراحل اوليه ضايعه نخاعی فرد ممکن است درباره مسائل جنسی دچار نگرانی شود و احساس کند که ديگر جاذبه های جنسی ندارد. سايرين هم ممکن است تلويحا اشاره کنند که او نمی تواند در دراز مدت اين جاذبه های جنسی را پيدا کند. با گذشت زمان و با حمايت های عاطفی و فرصت هايی که پيش می آيد فرد ياد می گيرد که درباره خودش احساس خوبی داشته باشد. قبل از انجام عمل جنسی بايستی به اين احساس خوشايند درباره خودش برسد. تا اينکه اگر احتمالا از طرف ديگران با پاسخ منفی مواجه شد بتواند با آن کنار بيايد. نهايتا فرد نياز دارد با ديد باز و اشتياق لازم به عمل جنسی نگاه کند.

عمل جنسی فقط يک رفتار جسمانی نيست. زيرا تحت تاثير احساسات و تفکرات هر دو زوج می باشد. فرد بايستی بداند که شريک جنسی او ممکن است نگران و نامطمئن باشد. شريک جنسی ممکن است نداند که فرد چه احساسات يا نيازهای جنسی دارد. هر دو نفر بايد راجع به نگرانی هايشان با يکديگر صحبت کنند. اين کار به داشتن يک رابطه جنسی رضايت بخش برای هر دو طرف کمک خواهد کرد.

2-4 تاثيرات جسمانی ضايعه نخاعی روی تمايلات جنسی :

معمولا" تمايلات جنسی افراد بعد از آسيب نخاع تغيير پيدا نمی کند. در بسياری مواقع بدن افراد ممکن است همان عکس العملهای قبلی را نشان دهد. بهر حال توانايی تحرک در حين عمل جنسی و نيز درک حس در ناحيه تناسلی تحت تاثير قرار خواهد گرفت. ميزان تاثير بستگی به ناحيه آسيب ديده و کامل يا ناقص بودن آسيب نخاع دارد.

در برخی مردان حالت نعوظ در آلت تناسلی کاملا از بين می رود ولی برخی ديگر قادر به ايجاد نعوظ درآلت تناسلی هستند اما نمی توانند حالت نعوظ را حفظ کنند. انزال منی احتمالا" کاهش پيدا خواهد کرد. احساس اوج لذت از بين رفته يا کاهش می يابد. باروری اسپرم ها کم اثر می شود و اين مسئله پدر شدن را برای مردان بعد از آسيب نخاع مشکل می کند.

زنان ممکن است با کاهش ترشحات جنسی داخل واژن مواجه شوند. احساس اوج لذت از بين رفته يا کاهش می يابد. با اين حال قابليت بارداری همانند سابق خواهد بود يعنی اگر يک زن قبل از آسيب نخاع قادر به بچه دار شدن باشد بعد از آسيب نخاع نيز توانايی حامله شدن را دارد.

3-4 نکاتی که قبل از آميزش جنسی بايد مورد توجه قرار گيرد:

فرد بايد مثانه اش را خالی کند تا از بروز مشکلات جلوگيری شود.

وقتی برای آميزش جنسی آماده می شود بايد از نوشيدن مايعات خودداری کند.

مردانی که سوند دائمی استفاده می کنند بايستی:

سوند را از کيسه ادرار روی پاقطع کنند.

انتهای سوند را ببندند.

سوند را روی قسمت پشتی آلت تناسلی نعوظ يافته، تا بزنند و سوند را بطرف پايين با يک کاندوم نگه دارند.

مردانی که از کاندوم مخصوص ادرار استفاده می کنند بايستی:

کاندوم را در بياورند.

بعد از آميزش از يک کاندوم تميز استفاده کنند.

زنانی که از سوند دائمی استفاده می کنند بايستی :

سوند را از کيسه ادرار روی پا قطع کنند.

انتهای سوند را مسدود کنند.

سوند را به پشت تا کنند و انتهای سوند را به ناحيه زيرين شکم يا ناحيه کشاله ران بچسبانند.

4-4 نکات قابل توجه در هنگام آميزش جنسی :

اگر فرد می خواهد از لحاظ جنسی فعال باشد، بايد با تجربه، شيوه مناسب برای خودشان را پيدا کند. لمس کردن آلت تناسلی ممکن است باعث ايجاد حالت نعوظ شود. زنان ممکن است برای ليز کردن فضای داخل واژن به مواد ليز کننده نياز داشته باشند. هم زن و هم مرد بايد ببينند چه راههای ديگری باعث ارضاء آنها می شود. شريک جنسی که فلج نيست می تواند نقش بيشتری در اين کار داشته باشد.

5-4 عمل جنسی سالم:

فردي که می خواهد عمل جنسی سالمی داشته باشد بايستی به فکر سلامت شريک جنسی خود نيز باشد. او بايد راجع به عمل جنسی سالم با شريک جنسی اش صحبت کرده و سعی کند مدت زمان بيشتری را صرف اين کار نمايد.

6-4 تاثيرات جسمانی در زنان :

قاعدگی :

عادت ماهيانه زنان ممکن است در چند ماه اول پس از آسيب نخاعی قطع شود. هنگامي که عادت ماهيانه دوباره شروع شد، فرد بايد مراقبت های معمول را انجام دهد. او بايد از انواع مختلف نوار بهداشتی استفاده کند. نوار بهداشتی هر چهار ساعت يکبار بايد عوض شود. نوار بهداشتی نبايد خيلی ضخيم باشد و يا از محل آن جابجا شده و بطرف عقب برود. اگر نوار بهداشتی خيلی ضخيم باشد يا در جای مناسبی قرار نگيرد ممکن است در اثر نشستن روی آن ايجاد زخم فشاری نمايد. بسيار مهم است که نوار بهداشتی بطور منظم عوض شده و ناحيه تناسلی تميز نگه داشته شود تا مانع از ايجاد عفونت گردد.

بارداری و بچه دار شدن :

اگر چه احتمال بارداری در زنی که نخاعش آسيب ديده وجود دارد ولی توصيه می شود در يکی دو سال اول بعد از آسيب نخاع از بارداری خودداری کند. زيرا بدن نياز دارد تا با شرايط بعد از آسيب نخاعی سازش پيدا کند. همچنين ستون فقرات و طناب نخاعی برای قوی شدن و عادی شدن نياز به زمان دارند. لذا اگر فرد می خواهد در اين دوران عمل جنسی داشته باشد بايستی به همراه همسرش برخی راههای پيشگيری از حاملگی را مدنظر قرار دهند. در صورت حاملگی، دوران حاملگی عادی خواهد بود. در ماههای آخر بارداری ممکن است مثانه دچار مشکل شود. زيرا با رشد بچه در داخل رحم به مثانه فشار وارد می شود. اگر اين مشکل بوجود آمد فرد برای تخليه مثانه اش نياز به يک کيسه ادرار دارد.

در طول دوران بارداری وزن افزايش پيدا می کند، بنابراين ضروريست که هم در تخت و هم در ويلچر مراقب فشارهای وارده به نقاط حساس باشد فرد بايد مراقب مثانه و کنترل ادرارش باشد . همچنين ممکن است برای نشستن يا برخاستن از ويلچر نياز به کمک ديگران پيدا کند.

ممکن است زايمان طبيعی داشته باشد ولی دردهای زايمانی را نداشته باشد. طبيعی است که در چنين حالتی بايستی فرد تحت نظر پزشک قرار گيرد. زيرا خطر اختلال رفلکسی وجود دارد.

نوزاد ممکن است با دستگاه فور سپس به دنيا بيايد. بسياری از پزشکان معتقدند که روش سزارين کم خطرتر است زيرا خطر اختلال رفلکسی را کم کرده و جلوی آسيب احتمالی مثانه را نيز می گيرد.

بعد از زايمان او قادر خواهد بود که بچه را روی تخت يا روی صندلی شير بدهد. گاهی ممکن است نياز به يک کمک داشته باشد بخصوص اگر فلج چهار اندام باشد. او بايستی مراقب زخم های فشاری باشد و ادرارش را مرتب تخليه کند . همچنين بايد راههای حمل بچه و عوض کردن کهنه بچه را بياموزد و در صورت نياز از ديگران کمک بگيرد.

[zohair2765]

اگرچه اکثر بيماران تحت مطالعه اينطور در نظر در گرفته شدند که "بطور کلی موضوعات جنسی آنان بعد از آسيب نخاعی يکسان نمی باشد"، اما مطالعات نشان داد که فعالیت جنسی بطور چشمگيری از دوره قبل از آسيب تا دوره بعد از آسيب و دوره توانبخشی بيماران تحت درمان کاهش می يابد.
متاسفانه، بيشتر افراد بعد از آسيب اوليه که نيازمند مشاوره های روانشناسی و اجتماعی هستند، مورد توجه قرار نمی گيرند. دکتر فيدلر می گويد: در زمان آسيب به بيماران گفته می شود که زندگی آنان دچار تغيير شده است. ولی خيلی از افراد نخاعی واقعا" به ياد نمی آورند که به آنها گفته شده باشد ، اين تغييرات آيا بدليل مسائل روانپزشکی است و يا بخاطر صدماتی است که به محل آسيبشان وارد شده است.
پژوهشگران می گويند: وقتی بيماری می خواهد از بيمارستان ترخيص شود بيمارستانهای اندکی، کارشناسان آشنا با مسائل اجتماعی روانی دارند که در مرحله حاد بعد از آسيب بتوانند بيماران را راهنمايی کنند. در حاليکه قوای جنسی در طول دوره توانبخشی بيمار کاهش می يابد، اما بعد از اتمام دوره توانبخشی و ترخيص از بيمارستان تا اندازه ای افزايش پيدا می کند .بعدازآن، اين موضوع باعث شد پژوهشگران به اين نتيجه برسند که" زمان بين پايان توانبخشی جسمی بيماران و حدود 6 ماه بعد از آن" زمان مهمی برای انجام اقدامات درمانی است.
پ