در مورد امامزاده ابراهیم توضیحاتی رو به نقل از http://www.quchan.net براتون مینویسم :نوشته اصلی توسط کیفمدرسه
از فاصله ۱۵ کیلومتری غرب قوچان فعلی یعنی در مرکز قوچان عتیق یا شهر کهنه فعلی به فاصله ۱ کیلومتر شمالی جاده آسیایی مشهد- تهران بنا رفیع امامزاده واقع شده که معروف به سلطان ابراهیم است از دور دستها منارها و گنبد آن قابل رویت و همین خصوصیت مرتفع منارها و گنبد باعث مجد و عظمت این بنا گردیده است. اصل بنیاد اولین این بنا به قول صاحب مطلع الشمس در زمان سلطان محمد خوارزم شاه (۵۹۶ هجری) نهاده شده است اما طی قرون و بر اثر زلزله های متوالی که چهره شهر قوچان کاملاً دگرگون می شده تا آخرین زلزله در سال ۱۳۱۱ قمری که شهر قوچان به ویرانه ای مبدل گشت این بنا نیز از گزند خطر در امان نمانده و به شدت صدمه دید که مجدداً باز سازی و مرمت گردید.
ورودی اصلی امامزاده :
در مرکز یک حیاط وسیع بار گاه اصلی امامزاده قرار گرفته است ورودی اصلی این بنا که قبل از زلزله تاریخی سال ۱۳۱۱ قمری از طریق یک اتاق هشتی مانند با سقف گنبدی بوده که در شمال بارگاه واقع شده است بعد از گذشتن از درب ورودی که دو لنگه و از جنس چوب می باشد به یک اتاق هشت ضلعی مسقف وارد می شویم در طرفین دیوار اصلی این اتاقک هشت طاق نما با طاق جناغی تعبیه شده اند و گنبدی مدور سقف آن را پوشانده است در جبهه جنوبی این اتاقک یک پلکان قرار گرفته که سه پله با ارتفاع یک متر در آن تعبیه شده اند بعد از بالا آمدن از پلکان به کف حیاط بارگاه می رسیم که سنگ فرش است این ورودی دارای ایوانی مسقف زیرین ایوان و بالا ورودی با طاق هلالی کتیبه ای با تزئینات کاشیکاری به چشم می خورد در داخل یک قاب مستطیل شکل که در وسط ضلع شمالی این مستطیل یک طاق هلالی (نیم دایره ) تعبیه شده کتیبه ای قرار گرفته است کتیبه به رنگ سفید بر روی زمینه آبی و در دو سطر نوشته شده که حکایت از سنگ فرش کف حیاط امامزاده دارد متن این کتیبه عبارتست از:
الله فرج مشاری
حکومت به یادور گشت تسلیم به تعظیم این چنین بگرفت تصمیم
که صحن شاه را بنمود ترمیم به سال غین و شین و میم و هم جیم
پاسخ با نقل قول
