آیات نور(قرآن)

[Hoda]

رابطه تو با بعضیا مثل رابطه ات با خدا می مونه!
تا شادی به فکرشون نیستی...
اما همین که یه بغضی ته گلوت نشست...
یادت می افته که هستن...
که از اولش بودن...
که آرووم داشتن خنده هاتو تماشا می کردن!


پ.ن: وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِيضٍ
هرگاه به انسان (غافل و بى‏خبر) نعمت دهيم، روى مى‏گرداند و به حال تكبر از حق دور مى‏شود; ولى هرگاه مختصر ناراحتى به او رسد، تقاضاى فراوان و مستمر (براى بر طرف شدن آن) دارد! (فصلت۵۱)

[نارون]

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا

سوره احزاب آیه هفتاد

ترجمه فارسی
اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد، از خدا پروا كنيد و سخنى درست و استوار گوييد

برای مشاهده تفسیرهای مختلف این آیه اینجا را ببينيد

[طه]

فَسَتَذْکُرُونَ ما أَقُولُ لَکُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِبادِ [سوره غافر . ايه 44]

و افوض امری الی اللَّه- من کارهای خود را باو واگذار مینمایم تا مرا از هر بدی مصون بدارد-
ان اللَّه بصیر بالعباد- بحال بندگان بینا و آگاه است .
در خصال از حضرت صادق علیه السّلام است که‏ فرموده من در شگفتم از کسی که ترس و بیم از چهار چیز دارد چگونه متوجه چهار چیز نمیشود تا آنجا که فرمود. تعجب دارم از کسی که در باره او مکر و حیله می‏شود چرا خود را در پناه این آیه قرار نمیدهد (افوض امری الی اللَّه) ( بحار الانوار-ترجمه جلد 67 و 68، ج‏2، ص: 126 )

[3aeed]

اعوذبالله من الشیطان الرجیم

مؤمن چگونه مشرک می‌شود؟

--------------------------------------------------------------------------------

خداوند در آیه 106 سوره یوسف به صراحت بیان می‌کند:
و ما یومن اکثرهم بالله الا و هم مشرکون
به معنای آن است که بیش‌تر مؤمنان از شرک افعالی پیراسته نیستند و به آن آلوده‌اند.
در حقیقت، مؤمنانی که به ظاهر از شرک‌های دیگر(شرک جلی ) پاک و مبرا و بهره‌مند از توحید هستند، در حوزه افعالی از شرک پیراسته نمی‌باشند.

--------------------------------------------------------------------------------

امام صادق (ع) در تصویر این گونه از شرک‌ها که بسیاری از مؤمنان بدان گرفتارند در روایتی می‌فرماید: هرگاه شخصی بگوید اگر فلانی نبود هلاک می‌شدم یا بر سر من چنین و چنان می‌آمد، چنین شخصی گرفتار شرک است. (تفسیر نورالثقلین، ج 2، ص 476، ح 235)
بارها از مردم شنیده‌اید که می‌گویند: اول خدا بعداً شما! این چنین تعابیری نه تنها شرک خفی و نهان است بلکه شرک جلی و آشکاری است که می‌بایست از آن پرهیز کرد؛ زیرا همه چیز از آن خداست و خداوند مالک مطلق است. بنا بر این همواره اول و آخر خداست.
برخی از مردم همواره چشمشان به دست مردم است تا از بر ایشان روزی خورند. چنین چشم داشتی نسبت به دیگران، نیز از مصادیق شرک افعالی است که مؤمنان بدان گرفتارند؛ در حالی که ایمان واقعی بر این تاکید می‌کند که خداوند مقدر و مدبر است. بنا بر این نمی‌توان گمان داشت که انسان مدبر و خداوند مقدر است بلکه او، هم مقدر و هم مدبر است؛ از این رو هر تدبیری از سوی انسان‌ها به وسیله تدبیر الهی از میان می‌رود، زیرا هر کیدی که انسان به کار برد، خداوند کید خود را بر آن مسلط می‌کند.

چنین شرکی (شرک خفی) به طور طبیعی آثار و پیامدهای خود را در زندگی وی به جا می‌گذارد که اضطراب و دلهره بخشی از آن است

پ ن : مقاله کامل را از اینجا بخوانیم