روز بزرگداشت سعدی+تصاویرى از آرمگاه استاد سخن ایران در شیراز

[Mojtaba]

هر کس به تماشایی رفته‌ست به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

یا چشم نمی‌بیند یا راه نمی‌داند
هر کو به وجود خود دارد ز تو پروایی

دیوانه‌ی عشقت را جایی نظر افتاده‌ست
کان جا نتوان رفتن اندیشه‌ی دانایی

امّید تو بیرون برد از دل همه امّیدی
سودای تو خالی کرد از سر همه سودایی

زیبا ننماید سرو اندر نظر عقلش
آن کس نظری باشد با قامت زیبایی

گویند رفیقانم در عشق چه سر داری
گویم که سری دارم درباخته در پایی

زنهار نمی‌خواهم کز کشتن امانم ده
تا سیرترت بینم یک لحظه مدارایی

در پارس که تا بوده‌ست از ولوله آسوده‌ست
بیم است که برخیزد از حسن تو غوغایی

من دست نخواهم برد الّا به سر زلفت
گر دسترسی باشد یک روز به یغمایی

گویند تمنّایی از دوست بکن سعدی
جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنّایی


منم این روز رو به همه ی ایرانیان و علاقمندان به شعر و معرفت تبریک میگم.

[soheilaa]

تبریک به همه دوستداران شعر و ادب

این شعر سعدی رو خیلی دوستدارم...
________
ز دستم بر نمی‌خیزد که یک دم بی تو بنشینم

بجز رویت نمی‌خواهم که روی هیچ کس بینم

من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم

که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم

تو را من دوست می‌دارم خلاف هر که در عالم

اگر طعنه است در عقلم اگر رخنه است در دینم

و گر شمشیر برگیری سپر پیشت بیندازم

که بی شمشیر خود کشتی به ساعدهای سیمینم

برآی ای صبح مشتاقان اگر نزدیک روز آمد

که بگرفت این شب یلدا ملال از ماه و پروینم

ز اول هستی آوردم قفای نیستی خوردم

کنون امید بخشایش همی‌دارم که مسکینم

دلی چون شمع می‌باید که بر جانم ببخشاید

که جز وی کس نمی‌بینم که می‌سوزد به بالینم

تو همچون گل ز خندیدن لبت با هم نمی‌آید

روا داری که من بلبل چو بوتیمار بنشینم؟

رقیب انگشت می‌خاید که سعدی چشم بر هم نه

مترس ای باغبان از گل که می‌بینم نمی‌چینم

[sarv]

سهیلا خانوم قشنگ بود...

پارسال(92)موقع تحویل سال سعدیه بودم ...
دلم واسه شیراز تنگشده...
هوای دونفره داره و واسه من( آدمای تنها) اصن خوب نیست وگرنه حتما میرفتم

[habibi]

خدایش بیامرزد
اشعاری کوناه از سعدی شیرین سخن
سعدی(3)

آن کیست که دل نهاد و فارغ بنشست
پنداشت که مهلتی و تأخیری هست
گو میخ مزن که خیمه می‌باید کند
گو رخت منه که بار می‌باید بست سعدی



گل که هنوز نو به دست آمده بود
نشکفته تمام باد قهرش بربود
بیچاره بسی امید در خاطر داشت
امید دراز و عمر کوتاه چه سود؟ سعدی



آیین برادری و شرط یاری
آن نیست که عیب من هنر پنداری
آنست که گر خلاف شایسته روم
از غایت دوستیم دشمن داری سعدی

[bnm]

روی درب قدیمی ارامگاه یک بیت شعر از سعدی نوشته
زخاک سعدی شیراز بوی عشق اید
هزار سال بعد مرگ او گرش بویی