جامعه توانخواهان از معلوليت جسمي كه مي تواند دامنه وسيعي از چشم تا انگشتان پا را شامل شود تا مدد خواهان ذهني كه گونه هاي متفاوتي را شامل مي شوند، همانند تمامي انسانهاي سالم نيازمند يك زندگي معمولي و آرام هستند كه در آن به نيازها و حساسيت هاي ويژه اين افراد پاسخ گفته شود.
نگاهي كوتاه به روش زندگي، مبلمان شهري و حتي قوانين در كشور هاي مختلف نشان دهنده اين موضوع است كه بيشتر يا تمام اين مقوله ها بر اساس نياز ها و بهره وري افراد سالم طراحي و اجرا شده است.
اين وضعيت سبب شده تا زندگي معلولان در كشورهاي مختلف با مشكلات فراواني روبرو شود. اما بعد از جنگ دوم جهاني و پيامد هاي ناشي از آن، براي جوامع انساني در غرب لزوم برخورداري توانخواهان از يك زندگي همسان با افراد سالم و پاسخگويي به نيازهاي آنان به صورتي فراگير مطرح شد كه در اين ميان كشورهاي مختلف بويژه امريكا و اروپا تلاش هاي زيادي را براي پاسخگويي به اين نيازها انجام دادند.
همزمان با اين اقدام ها كشورهاي مختلف با تدوين مقررات و قوانين لازم، كاهش هر چه بيشتر مشكلات توانخواهان در زمينه هاي مختلف زندگي فردي و اجتماعي را در دستور كار خود قرار دادند كه زير بناي فعاليت هاي اساسي تر در اين حوزه قرار گرفته است.
پيشگيري از ايجاد معلوليت قبل از تولد، امنيت آفريني كاري و شهري براي كاهش ضريب احتمال بروز حوادث منجر به معلوليت، نقص عضو و بيماري هاي سخت از اين موارد است.
ايتاليا يكي از اين كشورهاست كه به علت مشاركت در جنگ دوم جهاني شاهد زندگي معلولان آسيب ديده از نبردها و بمبارانهاست كه علاوه بر آنان افراد ديگري نيز هستند كه به صورت مادرزادي، حوادث و بيماريها از معلوليت حركتي يا محدوديت ذهني برخوردارند.
به منظور تامين يك زندگي راحت و با كمترين دغدغه براي معلولان، بر اساس قانون 104 ايتاليا براي اين افراد حقوق خاصي در بخشهاي مختلف از جمله اجتماعي، مالي، تخفيف و بخشودگي مالياتي و همچنين اولويت شغلي در نظر گرفته است.
بر اساس اين قانون، ميزان برخورداري افراد معلول از اين حقوق بر اساس درصد معلوليتها تعيين مي شود كه معمولا در تعيين سطح آن، سختگيري نمي شود.
افرادي كه نام آنان در چارچوب اجرايي اين قانون گنجانده شود كارت شناسه معلولان دريافت مي كنند كه مزاياي مختلفي را در پي دارد.
مهمترين بخشهاي اين قانون تامين كننده نيازهاي معلولان در زمينه هاي مختلف زندگي فردي و اجتماعي است.
با توجه به اين كه جامعه توانخواهان ايران مانند ديگر همنوعان خود نيازهاي ويژه اي دارند، احساس پاسخگوئي به اين ضرورتها هر روز بيشتر از گذشته احساس مي شود.
هر چند در ايران تشكيلاتي مانند سازمان بهزيستي و بنياد جانبازان تلاشهاي زيادي در زمينه پاسخگوئي به نيازهاي معلولان انجام داده اند ولي بايد گفت كمترين گامها براي ايجاد يك زندگي راحت جهت توانخواهان برداشته شده است.
وجود نيازهاي پاسخ گفته نشده فراواني در بخشهاي قانوني، حقوقي، شغلي، شهري، آموزشي بهداشتي و درماني بويژه رواني، نشانه هائي از پائين بودن سطح توجه به مبحث معلوليت و توانخواهي در ايران است.
نگاهي به ابعاد مختلف اين مقوله در كشورهاي پيشرفته جهان و اقدامهاي انجام شده مي تواند ضمن تجربه آموزي راه و روشهاي درست تر، پاسخگويي به نيازهاي توانخواهان را براي ما روشن تر كند.
با همين انگيزه ترجمه اي از مهمترين بخش هاي قانون و مقررات ايتاليا در مورد توانخواهان ارائه مي شود تا مورد استفاده دست اندركاران در اين بخش قرار گيرد.
البته اين نكته را نيز نبايد از نظر دور داشت كه هنوز ايتاليا تا پاسخگويي كامل به نيازهاي معلولان فاصله زيادي دارد و به همين علت شهرداري ها و مسئولان خدمات عمومي به عنوان متوليان اصلي اين موضوع، سعي مي كنند زندگي راحت تري را براي آنان تدارك ببينند تا مشكلات معلولان هر چه بيشتر كاهش يابد.

رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی-رم