چهار سال بدنبال کار با مدرک دکترا فقط به جرم معلولیت!

[یزدان]

چهار سال بدنبال کار با مدرک دکترا فقط به جرم معلولیت!

امین شاه کرمی معلول جسمی و حرکتی و گفتاری ۲۹ ساله که در مقطع دکترای ریاضی کاربردی مشغول تحصیل است بعد از ۴ سال که دنبال شغل به سازمانها و ادارات مختلفی رجوع کرده هنوز نتوانسته کاری مناسب پیدا کند.

او در این خصوص به خبرنگاران گفت: علیرغم اینکه در رشته ریاضی کاربردی که درس سختی است، در دانشگاه لرستان مشغول به تحصیل هستم اما متاسفانه به هر جا و شرکتی که برای کار مراجعه می کنم، امروز و فردا می کنند و در نهایت شغلی به من نمی دهند.

وی از پیگیری در سازمان بهزیستی خبر داد و گفت: بارها برای ارائه درخواست کار به این سازمان مراجعه کرده ام و علیرغم رفتار خوب مدیر بهزیستی لرستان، این بار نیز شغلی برای من پیدا نکردند.

امین شاه کرمی با تاکید بر اینکه توانایی انجام کارهای علمی و پژوهشی را دارم، اظهار داشت: به دلیل معلولیت، می توانم در کارهای علمی و پژوهشی فعالیت کنم که دانشگاهها برای من بهترین گزینه هستند و به این منظور چندین بار به دانشگاه پیام نور مراجعه کردم اما موفق نشدم.

وی که کتاب آنالیز ادبی پیشرفته را تالیف کرده است، گفت: این کتاب مربوط به دانشجویان کارشناسی ارشد است و علاوه بر تالیف این کتاب، چندین مقاله نیز با موضوعات مختلفی به چاپ رسانده ام.

وی با بیان اینکه تاکنون درطی دوران تحصیل خود با مشکلی مواجه نشده ام و به طور حتم می توانم از عهده کار نیز برآیم، تصریح کرد: اما به هر اداره ای که مراجعه می کنم حتی برای کارهای دفتری و کامپیوتری که در آن نیز تخصص دارم، من را قبول نمی کنند و در حال حاضر ۴ سال است که دنبال کار هستم.

وی از بی مهری مسئولان گله کرد و گفت: دوست دارم با دکتر ربیعی وزیر رفاه از نزدیک ملاقات داشته باشم و بتوانم با او صحبت کنم.

علی همت محمودنژاد رئیس انجمن دفاع از حقوق معلولان نیز در مورد اشتغال معلولان به خبرنگاران اظهار داشت: در سال های اخیر با توجه به حضور گسترده معلولان در عرصه های علمی، معلولان زیادی در رشته های مختلف علمی توانستند مدارج بالایی را کسب کنند که متاسفانه این موضوع دور از انتظار جامعه است و باوری که در میان مردم وجود دارد این است که معلولان نمی توانند به مدارج بالا دست پیدا کنند.

وی با اشاره به اینکه کمتر از معلولان با مدارج علمی استفاده می شود و آنها همچنان جویای کار هستند گفت: از حدود یک سال و نیم گذشته تاکنون انجمن معلولان با همکاری سازمان بهزیستی در حال رایزنی با دانشگاه آزاد برای جذب ۱۵۰ نفر از معلولان متخصص و دارای مدرک پی اچ دی است، اما متاسفانه حتی در بدنه مدیران کشور نیز استفاده از معلولان به عنوان استاد دانشگاه پذیرفته شده نیست.

محمودنژاد به قانون سه درصد استخدام معلولان در دستگاههای دولتی اشاره کرد و گفت: این قانون منوط به هیچ رشته و سالی نیست و در همه مقاطع از جمله دکترا نیز باید اجرایی شود و باید استخدام سه درصد از اعضای هیات علمی دانشگاه ها از میان افراد دارای معلولیت انجام شود. اما این در حالی است که دانشگاه های آزاد، پیام نور و ... هنوز به این باور نرسیده اند که معلولان به عنوان استاد دانشگاه می توانند در کلاس های درس حضور پیدا کنند.

وی از وزیر رفاه خواست تا وزیر علوم را به پذیرش افراد دارای معلولیت در مقاطع عالی به عنوان استاد دانشگاه مجاب کند.

محمودنژاد اظهارامیدواری کرد که پس از تصویب قانون جامع حمایت از حقوق معلولان در مجلس و ایجاد دبیرخانه پیگیری اجرای قانون، مشکلات ۳ درصد استخدام این افراد در دستگاه ها به طور جدی پیگیری شود.

منبع: مهر

[نیلوفر]

متاسفانه عین حقیقته
من الان دو ساله در جستجوی کارم البته دکتری ندارم هرچند اولش استقبال می کنن و بعد که متوجه معلولیت میشند رد می کنند
مملکت عدالت و برخوردار بودن از حقوق مدنی و شهروندی همینه دیگه

[مجید110]

متاسفانه عین حقیقته
من الان دو ساله در جستجوی کارم البته دکتری ندارم هرچند اولش استقبال می کنن و بعد که متوجه معلولیت میشند رد می کنند
مملکت عدالت و برخوردار بودن از حقوق مدنی و شهروندی همینه دیگه

دقیقا عین من!!البته شما چون خانم هستی اولش استقبال میکنند چون اگر آقا بودی حتی جواب سلامت را هم نمی دادند
جامعه امروز ایران هم متاسفانه مدنی نیست،بلکه اسلامی است،اگر مدنی بود که قانون مدار بود و حرف یک نفر فصل الخطاب نبود.!
مشکل خیلی ریشه ای هست خصوصا از وقتی جمهوری اسلامی به قدرت رسید(برای تبلیغات رژیم) شرایط کار برای خانمها خیلی آسانتر شد طوری که تناسب نیروی کار در اداره ها به هم خورد
وقتی دنبال کار در هر اداره ای میرفتم خدا شاهد هست از هر 10 نفر نیروی کار متوسط 8 نفر خانم بودند 2 نفر آقا!!!اون دونفر هم یکی نگهبان بود و دیگری آبدارچی اداره
برخی کارهای سخت را هم میدادن به مردها مابقی امور اداری و دفتری خانم بودند و دخترهای جوان!
من بیش از 6 سال بعد فارغ التحصیلی!! که به دنبال کار دولتی یا هر کار دیگری متناسب با توانایی ام بودم ولی آخرش هیچ در هیج
طوری که دیگه از ادامه تحصیل در مقطع دکتری پشیمان شدم و دیگه ادامه ندادم.
البته الان دیگه مشکل بیکاری فراگیر شده و کار و شغل دایمی فقط برای ژن های برتر و افراد با نفوذ فراهم هست

.
.
.اگر کشور قانون مدار بود برای معلولانی که با سختی و دود چراغ درس خونده بودند و نسبت به دانشجو های دیگه مشقت بیشتری کشیده بودند حداقل زندگی و درآمد را باید فراهم میکردن
این رفیقمون هم مثلا نمیتونه استاد دانشگاه بشه،چون مشکل گفتاری داره و اگر هم بهش کرسی استادی بدهند بازخورد خوبی تو جامعه نداره!!!
چون آدم سالم نمیتونه از پس زبون دانشجو بربیاد چه برسه به این بنده خدا.اما تو کار پژوهشی و تحقیقاتی بیشتر میتونه موفق باشه،این مسایل هم شرطه بنظرم.
و بدون توجه به این مسایل این میشه که میگن معلول نمیتونه کارش را درست انجام بده.

[HoPe]

به نظر من در مورد مشکلات معلولین در ایران اصلا نمیشه بحث کرد.

چرا؟

چون قانون برای رفاه معلولین کشکه.و اجراش در حد شعار.

جدیدا هم فرت و فرت دارن قانون حمایت می دن بیرون .بوداره.
حتما ربطی به 20 و 30 یا برجام و حقوق بشر داره.

[نیلوفر]

دقیقا عین من!!البته شما چون خانم هستی اولش استقبال میکنند چون اگر آقا بودی حتی جواب سلامت را هم نمی دادند
جامعه امروز ایران هم متاسفانه مدنی نیست،بلکه اسلامی است،اگر مدنی بود که قانون مدار بود و حرف یک نفر فصل الخطاب نبود.!
مشکل خیلی ریشه ای هست خصوصا از وقتی جمهوری اسلامی به قدرت رسید(برای تبلیغات رژیم) شرایط کار برای خانمها خیلی آسانتر شد طوری که تناسب نیروی کار در اداره ها به هم خورد
وقتی دنبال کار در هر اداره ای میرفتم خدا شاهد هست از هر 10 نفر نیروی کار متوسط 8 نفر خانم بودند 2 نفر آقا!!!اون دونفر هم یکی نگهبان بود و دیگری آبدارچی اداره
برخی کارهای سخت را هم میدادن به مردها مابقی امور اداری و دفتری خانم بودند و دخترهای جوان!
من بیش از 6 سال بعد فارغ التحصیلی!! که به دنبال کار دولتی یا هر کار دیگری متناسب با توانایی ام بودم ولی آخرش هیچ در هیج
طوری که دیگه از ادامه تحصیل در مقطع دکتری پشیمان شدم و دیگه ادامه ندادم.
البته الان دیگه مشکل بیکاری فراگیر شده و کار و شغل دایمی فقط برای ژن های برتر و افراد با نفوذ فراهم هست

.
.
.اگر کشور قانون مدار بود برای معلولانی که با سختی و دود چراغ درس خونده بودند و نسبت به دانشجو های دیگه مشقت بیشتری کشیده بودند حداقل زندگی و درآمد را باید فراهم میکردن
این رفیقمون هم مثلا نمیتونه استاد دانشگاه بشه،چون مشکل گفتاری داره و اگر هم بهش کرسی استادی بدهند بازخورد خوبی تو جامعه نداره!!!
چون آدم سالم نمیتونه از پس زبون دانشجو بربیاد چه برسه به این بنده خدا.اما تو کار پژوهشی و تحقیقاتی بیشتر میتونه موفق باشه،این مسایل هم شرطه بنظرم.
و بدون توجه به این مسایل این میشه که میگن معلول نمیتونه کارش را درست انجام بده.

مشکل اینه استخدامی هم شرکت کنیم تو گزینش معلولیت رو پیش میکشند حتی اگه ربطی هم نداشته باشه
برا مصاحبه قضاوت تا وارد اتاق شدم یکی از قضات اصلا اجازه نداد بشینم گفت خانم شما بخاطر مشکل پات دیگه هیچ وقت آزمون قضاوت شرکت نکن در عوض میتونی رو وکالت کار کنی که من علاقه ای ندارم
برای تدریس هم تو گزینش رد می کنن
هفته قبل رفتم پیش مدیرکل بهزیستی استان گفت اگه میخوای تو خونه کسب و کاری راه بندازی بهت وام میدیم اگر جایی بتونی پیدا کنی که مشاغل خصوصی استخدامت کنن هزینه بیمه و نصف حقوق رو به همراه 20 میلیون تسهیلات به کارفرما رو بهزیستی تقبل می کنه
پیگیرم اما کسی کارمند معلول نمیخواد, تو این استان هم آنچنان شرکت و کارخونه ای وجود نداره اونایی هم که هست آشنا و معرف میخواد
فقط تنها سوالی که تو ذهنم مونده اینه که چطور تو بهزیستی شهرمون کارمنداش تونستن آشناهاشون رو بدون آزمون بیارن تو بهزیستی مشغول کنن و جایی برا امثال من نیست
میشناسم افرادی که با مدرک دیپلم تو همین سالهای اخیر شغل رسمی دادن بهشون تو ادارات استان اما جایی برای امثال ما نیست
رفتم بهزیستی پاس داده فرمانداری, فرمانداری پاس داده بهزیستی استان, بهزیستی استان پاس داده استانداری و استانداری پاس داده دوباره بهزیستی و آخرش هیچ
آدم درمونده میشه
وقتی خواستم از اتاق مدیر کل بیام بیرون دیدم بلند شد پرسید با چی اومدی گفتم تاکسی از زیر لپ تاپش پولی برداشت که هزینه تاکسی بده تا دم در اومده اصرار کرده که بردار باز برمیگردونی انگار رفته باشم برا گدایی نخواستم بردارم درو باز کردم بازم اصرار پشت اصرار گرفتم چون سن بابامه اصلا نذاشتم تو جیبم بیرون خواهرم دید ناراحتم ازم گرفت
دیگه با این حساب کاری هم داشته باشم نمی تونم برم
منم دیگه با توجه به بازار کار منصرف شدم از دکتری خوندن تا همین جاشم پشیمونم
اگه اصرار معاون توانبخشی نبود برا ادامه تحصیل با همون لیسانسش الان شاغل بودم تازه هنوزم اصرار دارن پیگیر کار نباش درس بخون دکتری بگیری کار اوکی میشه
همون معاون الان پسرش رو آورده بهزیستی رسمی استخدامه با لیسانس
ما دکتری هم بگیریم کار نخواهد بود

[HoPe]

مشکل اینه استخدامی هم شرکت کنیم تو گزینش معلولیت رو پیش میکشند حتی اگه ربطی هم نداشته باشه
برا مصاحبه قضاوت تا وارد اتاق شدم یکی از قضات اصلا اجازه نداد بشینم گفت خانم شما بخاطر مشکل پات دیگه هیچ وقت آزمون قضاوت شرکت نکن در عوض میتونی رو وکالت کار کنی که من علاقه ای ندارم
برای تدریس هم تو گزینش رد می کنن
هفته قبل رفتم پیش مدیرکل بهزیستی استان گفت اگه میخوای تو خونه کسب و کاری راه بندازی بهت وام میدیم اگر جایی بتونی پیدا کنی که مشاغل خصوصی استخدامت کنن هزینه بیمه و نصف حقوق رو به همراه 20 میلیون تسهیلات به کارفرما رو بهزیستی تقبل می کنه
پیگیرم اما کسی کارمند معلول نمیخواد, تو این استان هم آنچنان شرکت و کارخونه ای وجود نداره اونایی هم که هست آشنا و معرف میخواد
فقط تنها سوالی که تو ذهنم مونده اینه که چطور تو بهزیستی شهرمون کارمنداش تونستن آشناهاشون رو بدون آزمون بیارن تو بهزیستی مشغول کنن و جایی برا امثال من نیست
میشناسم افرادی که با مدرک دیپلم تو همین سالهای اخیر شغل رسمی دادن بهشون تو ادارات استان اما جایی برای امثال ما نیست
رفتم بهزیستی پاس داده فرمانداری, فرمانداری پاس داده بهزیستی استان, بهزیستی استان پاس داده استانداری و استانداری پاس داده دوباره بهزیستی و آخرش هیچ
آدم درمونده میشه
وقتی خواستم از اتاق مدیر کل بیام بیرون دیدم بلند شد پرسید با چی اومدی گفتم تاکسی از زیر لپ تاپش پولی برداشت که هزینه تاکسی بده تا دم در اومده اصرار کرده که بردار باز برمیگردونی انگار رفته باشم برا گدایی نخواستم بردارم درو باز کردم بازم اصرار پشت اصرار گرفتم چون سن بابامه اصلا نذاشتم تو جیبم بیرون خواهرم دید ناراحتم ازم گرفت
دیگه با این حساب کاری هم داشته باشم نمی تونم برم
منم دیگه با توجه به بازار کار منصرف شدم از دکتری خوندن تا همین جاشم پشیمونم
اگه اصرار معاون توانبخشی نبود برا ادامه تحصیل با همون لیسانسش الان شاغل بودم تازه هنوزم اصرار دارن پیگیر کار نباش درس بخون دکتری بگیری کار اوکی میشه
همون معاون الان پسرش رو آورده بهزیستی رسمی استخدامه با لیسانس
ما دکتری هم بگیریم کار نخواهد بود

جای بد و زمان بدی متولد شدی.
زمان شاه شناسنامه بهداشتی هم بود.
کلا معلول تو ایران جهت تبلیغ دین مزخرف و شکر کردن الهی به درد می خوره.

[مجید110]

جای بد و زمان بدی متولد شدی.
زمان شاه شناسنامه بهداشتی هم بود.
کلا معلول تو ایران جهت تبلیغ دین مزخرف و شکر کردن الهی به درد می خوره.

معلولیت یک واقعیت تلخ هست که خیلی از فرصتها را میسوزونه
کی و کجاش نسبی هست ولی به نظر من چیزی از اون واقعیت تلخ کم نمیکنه.

[HoPe]

معلولیت یک واقعیت تلخ هست که خیلی از فرصتها را میسوزونه
کی و کجاش نسبی هست ولی به نظر من چیزی از اون واقعیت تلخ کم نمیکنه.

کاملا مخالفم
فقط این خرابشده جهان سومی که آلوده به جهل مذهبی شده با معلول این برخورد رو دارن.
من عاشق ادامه تحصیل بودم. ولی برای بار دوم انصراف دادم چون اینجا ایرانه ویرانه.

[m.bagheri]

مشکل اینه استخدامی هم شرکت کنیم تو گزینش معلولیت رو پیش میکشند حتی اگه ربطی هم نداشته باشه
برا مصاحبه قضاوت تا وارد اتاق شدم یکی از قضات اصلا اجازه نداد بشینم گفت خانم شما بخاطر مشکل پات دیگه هیچ وقت آزمون قضاوت شرکت نکن در عوض میتونی رو وکالت کار کنی که من علاقه ای ندارم
برای تدریس هم تو گزینش رد می کنن
هفته قبل رفتم پیش مدیرکل بهزیستی استان گفت اگه میخوای تو خونه کسب و کاری راه بندازی بهت وام میدیم اگر جایی بتونی پیدا کنی که مشاغل خصوصی استخدامت کنن هزینه بیمه و نصف حقوق رو به همراه 20 میلیون تسهیلات به کارفرما رو بهزیستی تقبل می کنه
پیگیرم اما کسی کارمند معلول نمیخواد, تو این استان هم آنچنان شرکت و کارخونه ای وجود نداره اونایی هم که هست آشنا و معرف میخواد
فقط تنها سوالی که تو ذهنم مونده اینه که چطور تو بهزیستی شهرمون کارمنداش تونستن آشناهاشون رو بدون آزمون بیارن تو بهزیستی مشغول کنن و جایی برا امثال من نیست
میشناسم افرادی که با مدرک دیپلم تو همین سالهای اخیر شغل رسمی دادن بهشون تو ادارات استان اما جایی برای امثال ما نیست
رفتم بهزیستی پاس داده فرمانداری, فرمانداری پاس داده بهزیستی استان, بهزیستی استان پاس داده استانداری و استانداری پاس داده دوباره بهزیستی و آخرش هیچ
آدم درمونده میشه
وقتی خواستم از اتاق مدیر کل بیام بیرون دیدم بلند شد پرسید با چی اومدی گفتم تاکسی از زیر لپ تاپش پولی برداشت که هزینه تاکسی بده تا دم در اومده اصرار کرده که بردار باز برمیگردونی انگار رفته باشم برا گدایی نخواستم بردارم درو باز کردم بازم اصرار پشت اصرار گرفتم چون سن بابامه اصلا نذاشتم تو جیبم بیرون خواهرم دید ناراحتم ازم گرفت
دیگه با این حساب کاری هم داشته باشم نمی تونم برم
منم دیگه با توجه به بازار کار منصرف شدم از دکتری خوندن تا همین جاشم پشیمونم
اگه اصرار معاون توانبخشی نبود برا ادامه تحصیل با همون لیسانسش الان شاغل بودم تازه هنوزم اصرار دارن پیگیر کار نباش درس بخون دکتری بگیری کار اوکی میشه
همون معاون الان پسرش رو آورده بهزیستی رسمی استخدامه با لیسانس
ما دکتری هم بگیریم کار نخواهد بود

متاسفانه خیلی دردناکه این قضیه.
البته اینم بگم که الان شرایط دیگه معلول و غیر معلول نداره. خانومهایی با شرایط سنی و تحصیلاتی شبیه به شما حتی توی شهرهای بزرگ هم بیکار میمونن. به نظر میاد کسب و کار توی ایران در حال فروپاشیه