فردي که معلول است به دنيا مي آيد و با سختي زندگي مي کند، چه جايگاهي در آن دنيا دارد و کسي که از او پرستاري مي کند در نزد خدا چه جايگاهي دارد؟
در روايات امده است اين افراد اگر اهل ايمان باشند هم در برزخ و هم در قيامت به صورت نوراني و زيبا ظاهر ميشوند وخداوند بخاطر تحمل اين نقيصه ، انها را مورد فضل و کرم ويژه خود قرار ميدهد .لذا بايد در طي اين مسير صبر رافراموش نکنند و اطرافيان انها در خدمت به انها از خصيصه صبر کمک جويند .
امير مؤمنان در مورد صبر فرمودهاند : «وَعَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَاِنَّ الصبر مِنَ الاِيمانِ كَالرَّأسِ مِنَ الْجَسَدِ وَلا خَيْرٍ في جَسَدٍ لا رَأسَ مَعَهُ وَلا في ايمانٍ لا صَبْرَ مَعَهُ ، ايمان بي صبر و استقامت، بسان تن بي سر است كه بصورت يك لاشه غير مفيد در ميآيد (نهج البلاغه3/168 /ط عبده) . اهميت صبر چنان است كه ائمه اطهار(ع) به واسطه صبر عظيمشان و عزم استوارشان به مقام شامخ ولايت و امامت نايل شدند ( و جَعلَنا مِنهُم ائمّةً يهدونَ بأمرنا لما صَبَروا / در واقع ريشه امامت و رهبرى صبر است سجده، آيهى 24). از طرف ديگر اين نقص عضو هم براي خود انها هم براي اطرافيان انها مسلما يک امتحان ويژه الهي است . امام صادق عليه السلام مي فرمايد: ما من قبض و لا بسط الا و لله فيه مشية و قضاء و ابتلاء/ هيچ گرفتگي و هيچ گشايشي نيست , مگر اينکه خدا در آن , خواست و حکم و آزمايش را قرار داده است .
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط masoudmoosavy
