مریم حیدرزاده

[خزون]

ﮔﻔﺖ ﮔﻮ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﮐﻪ ﺟﻮﻥ ﻓﺪﺍ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﭼﺸﺎﺕ ﻗﺸﻨﮕﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﻭ ﺭﻧﮕﻪ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺗﻮ ﻣﺎﻫﯽ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺍﻭﻝ ﺭﺍﻫﯽ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﻤﻮﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺑﺒﯿﻦ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﻏﺮﯾﺒﻢ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﺪﻩ ﻓﺮﯾﺒﻢ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﯾﺪﻡ
ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻢ ﻫﺪﻑ ﻭﺻﺎﻟﻪ
ﺗﻮ ﻭﻟﯽ ﻣﯿﮕﯽ ﻣﺤﺎﻟﻪ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﺳﻮﺧﺘﻢ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﻭ ﺩﻭﺧﺘﻢ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﻭ ﻭﺍ ﮐﻦ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻣﻦ ﻭ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﯾﻮﻭﻧﻢ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺁﺭﻩ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺩﻟﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺳﺖ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺸﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﺸﯿﻦ ﮐﻨﺎﺭﻡ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﻬﻢ ﻧﻈﺮ ﮐﻦ
ﺗﻮ ﻭﻟﯽ ﻣﯿﮕﯽ ﺳﻔﺮ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻭﺍﺳﻢ ﺩﻋﺎ ﮐﻦ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﺬﺭ ﺭﺿﺎ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﻭ ﻧﺸﮑﻦ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻢ ﻣﻦ ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﻡ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﻤﯽ ﭘﺬﯾﺮﻡ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺷﺪﻡ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﻪ ، ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﻓﺮﻫﺎﺩ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﯼ ﺣﯿﺮﻭﻭﻥ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻣﺠﻨﻮﻥ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺍﺯﻡ ﺑﺮﯾﺪﯼ ؟
ﺗﻮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯽ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪﯼ ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻭﺍﺳﻢ ﻋﺰﯾﺰﯼ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺯﺑﻮﻥ ﻣﯿﺮﯾﺰﯼ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﺯﯼ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻏﺮﻕ ﻧﯿﺎﺯﯼ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺩﻟﻢ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﯼ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮﺩﯼ ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻌﺠﺐ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﮕﻮ ﺧﺐ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺨﺘﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺑﺨﺘﻪ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻫﻔﺖ ﺭﻭﺯﻩ ﻫﻔﺘﻪ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺩﻭﺭﻩ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﭼﺎﺭﻩ ﻋﺒﻮﺭﻩ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺸﻢ ﮔﻢ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻧﮕﺬﺭﯼ ﺳﺎﺩﻩ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺁﺩﻡ ﺯﯾﺎﺩﻩ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﻦ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺍﯾﻨﻘﺪﻩ ﻫﺴﺘﻦ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﻣﯿﺬﺍﺭﯼ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺭﯼ ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﺕ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﭼﻪ ﺗﻠﺨﻪ ﺣﺮﻓﺎﺕ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺸﺘﯽ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﻮ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻫﯽ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﭼﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﮐﻪ ﻏﺮﻕ ﺩﺭﺩﻡ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﮕﺮﺩﻡ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺗﺸﻨﻤﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺁﺑﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﻟﻢ ﮐﺒﺎﺑﻪ
ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻢ ﺑﺮﻭ ﮐﻨﺎﺭﺵ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺭﻓﺖ ﭘﯿﺶ ﯾﺎﺭﺵ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﮐﺸﺖ ﻭ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ؟
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﻭ ﺧﻂ ﻧﻮﺷﺘﻪ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﺨﺘﺶ ﺳﯿﺎﻫﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺍﻭﻥ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻫﻪ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ
ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﯽ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺧﯿﺎﻻ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻣﯽ ﺁﺩ ﯾﻪ ﺭﻭﺯﯼ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﯼ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺭﻧﮕﺖ ﭼﻪ ﺯﺭﺩﻩ
ﺗﻮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯽ ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﯿﺎﺩ ﺍﻟﻬﯽ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺎﻫﯽ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻣﺎﻫﺖ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺧﺒﺮ ﮐﺮﺩ ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻫﺮ ﮐﯽ ﺑﺎ ﻣﺎﻫﺶ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺑﺎﺭ ﮔﻨﺎﻫﺶ؟
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺗﻮ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺑﺮﯾﻢ ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺩﻟﻢ ﺍﺳﯿﺮﻩ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﯾﺮﻩ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺑﺰﺭﮔﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺮﮔﻪ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺳﺖ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺳﺖ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺷﮏ ﮐﻦ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺑﻬﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍﻧﮕﻬﺪﺍﺭ
ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯽ ﺗﺎ ﭼﯽ ﺑﺨﻮﺍﺩ ﯾﺎﺭ
ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ
ﺑﺮﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ

[خزون]

ﻧﻤﯿﮕﻢ ﺧﻄﺎ ﻧﮑﺮﺩﻡ ٬ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﻋﺎﺯﻡ ﺳﻔﺮ ﺷﺪﯼ ﺗﻮ٬ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﻤﻮﻧﯽ
ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻮﻧﺪﻥ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﻋﺎ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﻭﺍﺳﻪ ﺗﻮ ﮐﻠﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﯽ
ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻨﻪ ﮐﻪ ﺁﺧﺮ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻣﺒﺘﻼ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﺗﻮﯼ ﮐﻮﭼﻪ ﯼ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﯾﻪ ﺳﻼﻡ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺩﻡ
ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﺗﻮﯾﯽ ﺍﻭﻥ ﻭ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺣﺘﯽ ﻗﺪ ﯾﻪ ﻗﻨﺎﺭﯼ
ﺍﻣﺎ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﻣﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﺟﺰ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯾﺎ
ﺍﯾﻦ ﺩﻓﻌﻪ ﺗﻮ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻭﻓﺎ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﺯﯾﺮ ﺩﯾﻦ ﻧﺎﺯ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﻋﻤﺮﯾﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺴﻮﺯﻡ
ﺗﺎ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﻧﺸﻪ ﺩﻝ ﺩﯾﻨﻤﻮ ﺍﺩﺍ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﺍﻭﻣﺪﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﯾﻪ ﺻﺤﺒﺖ
ﻋﻤﺮﺷﻮﻥ ﮐﻠﯽ ﺗﻠﻒ ﺷﺪ ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺭﻫﺎ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﺭﺍﻩ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﻗﻠﺒﺎﻣﻮﻥ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺳﺖ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺻﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﺭﻓﺘﯽ ٬ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﻣﻦ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﻢ
ﺑﺎﻭﺭﺕ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺁﺧﻪ ﺟﻮﻥ ﻓﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﻧﺸﻮﻧﻪ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺳﺖ ﭘﺲ ﺍﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﻭﺍ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﯾﺎﺩﺗﻪ ﻋﮑﺴﺘﻮ ﺩﺍﺩﯼ ﺑﺬﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﻗﺎﺏ ﻋﮑﺴﻢ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﺮﺩﻡ
ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﯽ ٬ ﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ
ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﺟﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻡ

[bahar72]

خیلـــی ها بــاران را نمــی فهمند
نمـــی فهمند باید خیس شـد تا سبکــــ شد
نمی فهمند کــه شیشه عینکــشــان باید نمناکـــــــ شود
نمــی فهمند کـــه با بــاران باید خندید
به بـــاران باید عشق داد
با بـــاران باید عشق کـــرد
و شــایــد بــاران خیلــی ها را نمــی فهمــد !

[bahar72]

ﯾـﻪ ﺳـﻮﺍﻝ ﻋـﺎﺷـﻘـﻮﻧـﻪ ﺑـﮕـﻪ ﻫـﺮ ﮐـﺴـﯽ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻪ
ﺍﻭﻧـﮑـﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺩﻝ ﻭ ﺩﺳﺘﺶ ﭼﺮﺍ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻣـﻦ ﻧﻤﯽ ﺩﻩ؟
ﺍﻟـﺘـﻤـﺎﺱ ﮐـﺮﺩﻡ ﮐـﻪ ﯾـﮏ ﺷـﺐ ﻻﺍﻗـﻞ ﺑـﯿـﺎ ﺗـﻮ ﺧﻮﺍﺑـﻢ
ﮔـﻔـﺖ ﮐﻪ ﻫـﺬﯾﻮﻥ ﺭﻭ ﺗﻤـﻮﻡ ﮐﻦ ﺍﻧــﮕﺎﺭﯼ ﺗﺒﺖ ﺷﺪﯾﺪﻩ
ﮔـــﻔــﺘـﻢ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﺗــﻮ ﻣــﺎﻝ ﻣــﻦ ﺑــﺸـﯽ ﯾــﻪ ﺭﻭﺯﯼ
ﮔـــﻔﺖ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﮐﯽ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﺵ ﺭﺳﯿﺪﻩ
ﺍﻭﻧـــﯽ ﺭﻭ ﮐـــﻪ ﺩﻭﺳـﺖ ﻧـﺪﺍﺭﯼ ﺩﻧـﺒـﺎﻟـﺖ ﻣـﯿـﺎﺩ ﺗـﺎ ﺁﺧﺮ
ﺍﻭﻧـــﯽ ﮐـــﻪ ﺩﻧــﺒـﺎﻟـﺸﯽ ﺗــﻮ، ﭼــﺮﺍ ﺩﺍﺋـﻢ ﻧــﺎﭘــﺪﯾــﺪﻩ؟

[bahar72]

گل سرخ قصمون با شبنم رو گونه هاش
دوباره دل داده بود به دست عاشقونه هاش

خونه ی اون حالا تو یه گلدون سفالی بود
جای یارش چقدر تو این غریبی خالی بود


یادش افتاد که یه روز یه باغبون دو بوته داشت
یه بهار اون دو تا رو کنار هم تو باغچه کاشت

با نوازش خورشید طلا قد کشیدن
قصشون شروع شد و همش به هم میخندیدن

شبنمای اشکشون از سر شوق و ساده بود
عکس دیوونگیشون تو قلب هم افتاده بود

روزای غنچه گیشون چقدر قشنگ و خوش گذشت
حیف لحظه هایی که چکید و مرد و برنگشت

گلای قصه ی ما اهالی شهر بهار
نبودن آشنا با بازی تلخ روزگار

فکر میکردن همیشه مال همن تا دم مرگ
بمیرن با هم میمیرن از غم باد و تگرگ

یه روز اما یه غریبه اومد و آروم و ترد
یکی از عاشقای قصه ی ما رو چید و برد

اون یکی قصه ی رفتن و باور نمیکرد
تا که بعدش چیده شد با دستای سرد یه مرد

گلای قصه ی ما عاشقای رنگ حریر
هر کدوم یه جای دنیا بودن و هر دو اسیر

هیچکی از عاقبت اون یکی با خبر نبود
چی میشد اگه توی دنیا قصه ی سفر نبود

قصه ی گلای ما حکایت عاشقیاس
مال یاسا ، پونه ها ، اطلسیا ، رازقیاس

که فقط تو کار دنیا دل سپردن بلدن
بدون اینکه بدونن خیلیا خیلی بدن

یکیشون حالا تو گلدون سفال خیلی عزیز
اون یکی برده شده واسه عیادت مریض

چقدر به فکر هم اما چقدر در به درن
اونا دیگه تا ابد از حال هم بی خبرن

روزگار تو دنیای ما قربونی زیاد داره
این بلاها رو سر خیلی کسا در میاره

بازیاش همیشه یک عالمه بازنده داره
توی هر محکمه کلی برگ و پرونده داره

این یه قانون شده که چه تو زمستون چه بهار
نمیشه زخمی نشد از بازیهای روزگار

اگه دست روزگار گلای ما رو نمی چید
حالا قصه با وصالشون به آخر می رسید

ولی روزگار ما همیشه عادتش اینه
خوبا رو کنار هم میاره بعدم میچینه

کاش دلایی که هنوزم می تپن واسه بهار
در امون بمونن از باز یای تلخ روزگار

مریم حیدر زاده

[bahar72]

نمیتونم بشنومت از این و اون
ببینم عکستو تو آلبوم عکس دیگرون
نمی تونم ببینم با همه مهربونیتو
با منی که عمریه دیوونتم نامهربون


با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم تو رویای کسی باشی
دنیای منی محاله دنیای کسی باشی

عمریه داد می زنم زیبا فقط مال منه
نمی تونم ببینم تو زیبای کسی باشی
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟

دیگه طاقت ندارم زیبا چه قدر سفر میری ؟
به خدا رو کره زمین باشی هدر میری
می دونم توی قایم موشک تلخ روزگار
یه روز از دست چشای این دیوونه در می ری

با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم همه تو رو نشون میدن
وقتی که می بیننت دستاشونو تکون میدن

قیمت ناز نگات هر چی باشه من می خرم
بقیه رد می شن و همه می گن گرون میدن
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟

دیگه طاقت ندارم توام من و دوس نداری
خودتم از همه بیشتر من و تنها می ذاری
می دونی نه روزگار نه مردمش نه تونه عشق
قدیما به این می گفتن غریبی بدبیاری

با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم بخونمت تو هر غزل
گل ارکیده بیارن واسه تو بغل بغل

تو که بهتر می دونی هیچ کس دیگه نمی گفت
به چشای مثل ماه نازنین تو عسل
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟

دیگه طاقت ندارم پروانه هات فراوونن
اونا از دیوونگیم بی خبرن نمی دونن
اما من یه روز میام انقده فریاد می زنم
تا برن تمام عاشقایی که تو میدونن

با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم بپیچه موجای صدات
کسی عکسی داشته باشه از طلوع خنده هات

نمی خوام حتی کسی یه شاخه گل بهت بده
همه ی گلا رو من یه روز می ریزم زیر پات
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟

دیگه طاقت ندارم همه تو رو طلب کنن
از آتیش عشق تو یا بسوزن یا تب کنن
مگه من مرده باشم که بذارم چند تا دیگه
روزشونو به هوای دیدن تو شب کنن

با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم ببینمت با دیگری
دسای کسی باشه تو اون دسای مرمری

نمی تونم ببینم من دیوونت باشم و تو
بی تفاوت از کنار یه دیوونه بگذری
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟

دیگه طاقت ندارم دنیا برام جهنمه
عکساتو همیشه می بینم توی دستای همه
تو بیا و محض خاطر کسی که دوس داری
بگو که عاشق تر از هر کسی که دیدی مریمه

با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم به خیلیا دس میدی
خیلی راحت با غریبه آشناها دس میدی

می دونم اگه یه ذره دیگه ایراد بگیرم
همه ی شعرا و نامه های من رو پس میدی
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟

دیگه طاقت ندارم دلم برات تنگ شده
غم تو رو شونه هام یه کوهی از سنگ شده
تو صدات یه چیزیه خیلی من و می ترسونه

حتی بهم می گه مهر تو کمرنگ شده
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم تو نمی خوای ببینمت

گل من فک می کنی می خوام بیام بچینمت
دوس دارم یه وقت کوتاه بذاری برای من
توی لحظه های فیروزه ای و ناب و کمت
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم

تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه طاقت ندارم دلم یه گوله آتیشه
گل من تو هم که دائم می گی اینجور نمیشه
حق داری من دیوونم تو که گناهی نداری

نمی تونی بسوزی پای یه عاشق همیشه
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
دیگه هم تو کار داری هم ماجرا طولانیه

هوای چشم منم ابریه و طوفانیه
زیبا جون اگر یه وقت حرفی زدم به دل نگیر
اوج دیوونگیا تو بیتای پایانیه
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم

تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
شنیدم امسال دیگه می خوای بیای تولدم
کلی شرمنده ی این حرفایی که زدم شدم
چه بیای و چه نیای من همیشه شرمندتم

همیشه مزاحم اخم و نگاه و خندتم
می دونی عاشقتم به این دلیله که همش
نگران حالا و گذشته و آیندتم
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم

تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
زیبا جون اینو بذار تو برگه های چکنویس
نمی گم نخون بخونو بعدشم روش بنویس
اگه خوب نگاه کنی می بینی که مونده رو اون

رد اشک دو تا چشم عاشق و ابری و خیس
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم ؟
زیبا جون من و ببخش عاشقتم اما بدم

توی این دنیا فقط دیوونگی رو بلدم
من میمیرم واسه هر چی که بگی هر چی بخوای
به دلت نگیر که این حرف و یه عالمه زدم
با همه می بینمت با همه کس به جز خودم
تقصیر من چیه که عاشق چشم تو شدم…؟


مریم حیدر زاده

[bahar72]

عزیزم سلام یه چیزی بیا بی وفا بشیم
دوست دارم که ما یه جور از همدیگه جدا بشیم
فکرشو کردم و گفتم واسه چی دیوونه شیم
بهتره ما هم مث تموم عاقلا بشیم
هدف من و تو از حرفهای زیبامون چیه
کاشکی تصمیم بگیریم با یکی آشنا بشیم
می دونی دیدم نمی شه من و تو با هم باشیم
هر کدوم باید بریم دوباره مبتلا بشیم
ما دو تا اسیر همدیگه شدیم یه جور بد
کاش فراموش کنیم و از دست هم رها بشیم
دور شدیم از حرفهای روزای آشنایی مون
سخته اما بیا باز مث غریبه ها بشیم
ستاره خواستم بچینیم دیگه دستم نرسید
ما باید نزدیکتر از این ستاره ها بشیم
یه چیزی مث یه شک من و رها نمی کنه
بیا امشب و من و تو غرق دعا بشیم
فکرش و کردی دیگه خدا ما رو دوست نداره
بیا باز بنده های عزیز واسه خدا بشیم
خواستم امتحان کنم تو رو ببینم چی می گی
بیا به هر چی که بود تو شعر بی اعتنا بشیم

[bahar72]

اي ماجراي آبي پرواز تا خدا
اي انتهاي مرز تمام گذشته ام
اي بي رياترين نفس پاک ياس ها
با نام تو کتاب وفا را نوشته ام
در زير دانه هاي قشنگ تگرگ عشق
من بودم و خيال تو و يک سبد بهار
يک دامان شکوفه زيبا و پاک ياس
از آن طلوع، مانده برايم به يادگار
اي مهربان ترين از تپش غنچه هاي ناز
اي سرگذشت رويش رعناي عاطفه
اي دست تو پناه هزاران گل سپيد
اي چشم تو حکايت درياي عاطفه
بي تو شکست خاطره هاي بلوغ عشق
بي تو غروب واژه رويا هميشگي ست
بي تو ترانه هاي محبت غريبه اند
چشم تو شهر آبي درمان تشنگي است
بر گرد کوچه دل آلاله ها هنوز
در آرزوي لحظه ديدار مانده است
چشمان صد هزار شقايق به ياد تو
تا صبحگاه عاطفه بيدار مانده است
برگرد اي تراوش شبنم ز برگ ياس
برگرد و باز ترجمه کن انتظار را
برگرد و داستان دلم را مرور کن
تکرار کن براي غزل بهار را
مریم حیدرزاده

[bahar72]

چرا دنیا پره از حادثه های وارونه
عاشق کسی می شی که عاشقی نمی دونه
من به دنبال تو و تو دنبال کس دیگه
هچکدوم از ما دو تا به اون یکی راست نمی گه
من واسه ی چشمای نازنین تو یک دیوونم
من دوست دارم ولی علتشو نمی دونم
حالا که می خوای بری بذار نگاهت بکنم
چون یه بار دیگه می خوام این دل و ساکت بکنم
یه چیزی فقط بذار واسه روز تولدت
هدیه م رو بیارم و بازم بدم دست خودت
آدما فکر می کنن شاعرا خیلی غم دارن
کاش فقط این بود اونا خیلی کسا رو کم دارن
عاشق کسی می شن که عاشقاش فراوونه
بین انتخاب عشقش عمریه که حیرونه
اونی رو که دوست داری چرا تو رو دوست نداره
شایدم دوست داره ولی به روش نمی یاره
ولی نه اینا مال نداشتن لیاقته
اگه حرفم می زنه با تو فقط یه عادته
نکنه جمله هاش و پای محبت بذاری
بهتره حرفاش رو به حساب عادت بذاری
از خودش نمی شنوی اگه یه روز بخواد بره
وقتی می پرسی ازش می گه آره مسافره
ولی تو شب می شینی که باز اون رو دعا کنی
یا واسه سلامت اون نذرها تو ادا کنی
چه قدر بین دلا وحرفای ما فاصله س
چشماتون می خنده اما دلامون بی حوصله س
دوست داشتن هم یه جوری پنهون می کنیم
نمی دونیم که داریم یه قلب رو ویرون می کنیم
کاش بیایم آبروی مجنون و انقدر نبریم
دیگه منت نذاریم وقتی که نازی می خریم
عاشقی یعنی تحمل نه شکایت نه گله
اگه حتی بینمون باشه یه دنیا فاصله
مهم اینه که چقدر دوسش داری فقط همین
اگه لازم باشه آبرو رو بنداز رو زمین
برگا زرده روزای اول فصل پاییزه
بذار اون بشکنه و دلت رو برگها نریزه

[bahar72]

چشم تو از کهکشان راه شیری هم سر است
پیش چشمان تو یاس و ناز و مریم پرپر است
من نمی دانم چه رازی بین عشق و اسم توست
اسم تو از هرچه زیبا دیده ام زیباتر است...
مریم حیدر زاده