آیا امیدی هست!؟

[نارون]

سلام

ممنون از دوستان

ما در این سایت دوستانی داریم که شبها برای حتی غلت زدن نیاز به کمک دارند یا دوستانی که تنها حرکتشون چند انگشته یا فقط دهانشون رو میتونن حرکت بدند و ... اما تلاش میکنند از همون تواناییهایی که دارند استفاده کنند و افراد موفقی هم هستند که من به وجودش و به داشتن چنین دوستانی افتخار میکنم

شاید هیچ کس جز خود آدم نتونه به خودش کمک کنه. خیلی چیزها در زندگی در اختیار ما نیست اما دست کم واکنش نسبت به اون چیزها در اختیار ماست. وقتی ما با تمام وجود بخوایم که پیش بریم، عواملی هم که به ما کمک میکنند، ظاهر میشند.
مثل بازی کامپیوتری میمونه، گاهی یک مرحله رو اینقدر باید بازی کنی، تا بالاخره شرایط برای برد فراهم بشه

چون مشکلات شما به خاطر ضربه مغزیه، احتمال اینکه بهبودی پیدا کنید زیاده. مغز ما فقط با فعالیته که میتونه تواناییهاش رو بازیابی کنه و روند بهبودی تدریجیه. پس اگر میخواید که خوب خوب بشید، اول همون تواناییهایی که دارید رو تقویت کنید که از دست نرند و از همون چیزهایی بلدید استفاده کنید و بعد روی برگشتن تواناییهای از دست رفته کار کنید

ویلچرم چیز بدی نیستا، خیلی هم باحاله بهتون کمک میکنه و عادت هم نمیکنید

چیزایی که گفتم براساس تجربیاتم بود. امیدوارم که بشنویم از شما که پرقدرت برای ساختن زندگی بهتر پیش میرید