باز هم بستگی به شدت معلولیت داره...معلولی که برای انجام کارهاش نیاز به کمک و حمایت داره نباید یک کودک رو که نیازمند توجه و حمایت هست به دنیا بیاره...از طرفی معلولی که معلولیتش جلب توجه می کنه شاید خودش با گذشت زمان با نگاه ها کنار بیاد ولی فرزندش بخصوص در دوران نوجوانی حتما دچار بحران می شه...بله بستگی به شدت معلولیت داره.
البته ناگفته نماند که همیشه دیدگاه و برداشت دیگران از ما برمیگرده به برداشت و دیدگاه خودمون نسبت به مشکلمون. اگه مشکل برای خودمون حل شده باشه و باهاش کنار اومده باشیم و اون رو پذیرفته باشیم و اعتماد به نفس خودمون رو بالا ببریم خب طبیعتا دیگران و فرزندمان که جزیی از اطرافیان ماست احساس بهتری نسبت به ما دارند. از طرف دیگه ما عادت کردیم که همیشه عیوب ظاهری افراد و مشکلات جسمی اونا رو ببینیم مگر کم هستن پدران و مادرانیکه با مشکلات اخلاقی ، اعتیاد، وسواس ، و صدها مشکل دیگه آینده فرزندانشون رو به تباهی میکشند. آیا کسی به خودش اجازه میده که به اونا بگه بچه دار نشین؟
من فکر میکنم تاثیر نا مطلوب معلولیت پدر و مادر بر روی بچه موقتی است و شاید در نهایت حتی تاثیر مثبتی هم بر روی زندگی آینده اونا بذاره به قول دوستمون که گفتند یک زمانی شاید ما بشیم قهرمانان زندگی اونا
همه ی خانوما حسه مادر شدن رو دوس دارن و تجربه ی مادر شدن آرزوی خیلی هاست....
و خانومهای معلول هم مثه همه، این حس تو وجودشونه....به نظره من مادر شدن تحته هر شرایطی برای یه معلول هم می تونه باشه.....مادر شدن صرفا به دنیا اوردنه بچه نیست....
مادر بودن یعنی مادرانه عشق ورزیدن ....مادرانه محبت کردن....مادرانه دوست داشتنه یه کودک....حالا اون بچه رو خودش به دنیا اورده باشه یا نه فرقی نداره ....پس هر معلولی می تونه مادر باشه ....چه بچه رو خودش به دنیا اورده باشه و چه تنها بچه رو ، رو دستهای خودش بزرگ کرده باشه.....
اما اینکه بچه شون وقتی بزرگ می شه چه احساسی به خانواده ی معلولش داره ....تنها و تنها بر می گرده به خوده پدر و مادر که چقدر امید به زنده بودن و زیستن رو تحته هر شرایطی به بچه شون یاد داده باشن.... چقدر به بچه شون یاد دادن که برای مردم زندگی نکنه و چقدر به بچه شون یاد دادن که معلولیت، پدر و مادرش رو از دیگران متمایز نکرده.....
بزارین یه خاطره بگم...
منو داداشم 10 سال تفاوت سنی داریم....10 سال از من کوچیکتره.....فکر کنم 8 سالش بود ...اون وقتی از مدرسه می یومد اومدنش همزمان می شد با اومدنه من از مدرسه....
تو سرویسه داداشم 2 تا دختره خیلی شیطون بود....
یه روز داداشم بم گفت : آجی بچه های سرویس هر وقت تو رو می بینن به من می گن چرا خواهرت رو ویلچره ؟
من به داداشم گفتم که براشون توضیح بده که چرا.....خوب اونا خیلی کنجکاون و دوس دارن بدونن که چرا ؟ تو براشون توضیح بده تا دیگه ازت نپرسن....
در کنارش سعی کردم که دیگه زمان رو طوری تنظیم کنم که همزمان با هم نرسیم خونه....
تقریبا بعد از یه هفته داداشم گفت که آجی چرا دیگه همزمان با من نمیرسی خونه ....
من براش توضیح دادم که فقط و فقط به خاطره راحتیه تو دیر تر می یام خونه.....تا دیگه اذیت نشی ....ام اون با کماله تعجب و با لحنه بچه گانه گفت : من به تو افتخار می کنم و دوستت دارم آجی ....حالا دیگه به دوستام توضیح دادم فکر نمی کنم دیگه از من سوالی بپرسن...می خوای یه روز امتحان کن...
بعد از اون باز هم همزمان می رسیدیم و دیگه داداشم که یه بچه ی 8 ساله بود با این موضوع کنار اومدو کنجکاویه بچه های دیگه هم حل شده بود و در کنارش به من هم افتخار می کرد....
خیلی چیزها رو میشه به بچه ها یاد داد....
ما ها نمی تونیم دید و نگرشه 70 میلیون ایرانی رو تغییر بدیم اما می تونیم این مشکل رو به راحتی برای بچه ها که ذهنه نرم و بی آلایشی دارن توجیه کنیم....
حداقل بچه ی خودمون....پاره ای از وجودمون
اون موقع هست که به قوله رزا جان ماها می شیم براشون یه قهرمان
هر انساني حقشه كه دوست داشته باشه بچه دار شدن رو .
چه معلول باشه و چه غير .
در كنار اين موضوع بايد خودش و خودش و خودش بسنجه مشكلات فرا روي خودش رو . و بر اساس نتيجه اي كه گرفت اقدام كنه .
من هنوز سر حرفم هستم...شدت معلولیت...کسیکه روی ویلچر هست و دست ها و ظاهر سالمی داره زودتر عادی میشه در نگاه مردم ولی مثلا کسیکه پارکینسون - لرزش اندام ها و عدم تعادل - داره محاله جلب نظر نکنه و عادی بشه...یا کسیکه معلولیت حسابی ظاهرشو بهم ریخته....این فرهنگ بسیار بالایی رو میطلبه...که متاسفانه موجود نیست تقریبا در هیچ جامعه ای...حتی خود ما.
کاملا موافقم...بله مسئله ی اصلی ما نیستیم...مسئله اون انسان هست که بخاطر خودخواهی ما دچار رنج مضاعف میشه....زندگی به اندازه ی کافی سخت هست...برای انسانی با شرایط عادی مشکله ...پس برای چنین فرزندانی یک رنج مضاعف هست.نوشته اصلی توسط kiana
من با نظر ایدا موافقم ولی بچه نمک زندگی
دلخوش عشق شما نیستم ای اهل زمین، به خدا معشوقه من بالایی است
http://mahdi5e.eshopfa.biz
http://mahallat.salehi.eshopfa.biz
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
پاسخ با نقل قول