متاسفانه این سفر سه پایه باخودم نبردم،آخه هم نداشتم،و هم گفتم دونفر هستیم نیازی به سه پایه نمیشه و دوست هم آورده بود،واسه همین من نبردم
و این کاهلی بنده موجب شده هم از خودم عکس کم داشته باشم و هم اونجوری که میخواستم نشد عکاسی کنم
خیلی کم پیش اومده از عکسی که دادم کسی ازم بگیره راضی باشم(آخه کادر بندیشون درست و جالب نیست،حتی بهش میگی چجوری عکس بگیره اما بازهم لحظه آخر خراب میکنه)
توی عکسایی که فاصلم با دوربین خیلی کمه،و فقط صورتم دیده میشه خودم از خودم عکس گرفتم مثل این عکس:
---------- Post added at ۲۳:۱۷ ---------- Previous post was at ۲۳:۱۵ ----------
و در بقیه عکسا آره،دوربین تنظیم میکردم و بعد میزاشتم روی تایمر وعکس میگرفتم
---------- Post added at ۲۳:۳۳ ---------- Previous post was at ۲۳:۱۷ ----------
تایپیک با ذکر مطالبی در مورد سیگار و جمع آوری درب بطری آب معدنی بروز رسانی شد
مسیری که من رفتم،به نقل از اونایی که ترکیه رفتن،سخت ترین مسیر ودر عین حال زیبا ترین مسیر ترکیه رو رفتم
فکر کردن به اینکه توی این مسیری که من دارم میرم،افراد عادی با دو دست رفتن و رکاب زدن،و منم هم دارم مث اونا میرم و معلولیتم تاثیری تو زندگیم نداشته باعث میشد سختی طاقت فرسای جاده و دوچرخه سنگین و سربالایی ها واسم شیرین و لذت بخش باشه
قسمتی از مسیر