تجربیات معلولین در خصوص اشتغال خود

[رضاقلیخانی]

سلام و وقت بخیر
هدف از ایجاد این پست این هست که بدونیم
معلولین عزیز که الان رو این سایت حضور دارن
مشغول چه کاری هستن ؟؟؟
و پیشنهادتون در خصوص کارتون به دیگران چیست؟؟؟

تا برای دیگر معلولین که تازه اول راه هستن و قصد ایجاد اشتغال برای خود دارن تجربیات شما برای پیشرفت اونا تاثیرگذار باشه

خواهش مندم تجربیات موفقیت خود را بنویسد

[یاحسین]

دوستان خوبم سلام
چرا هیچ کس تو این پست شرکت نمی کنه یعنی همه از دم بیکارن هیچ کس شاغل نیست!!!
نمی دونم کار درستیه که من اول استارتشو بزنم یا نه انشالله که براتون مفید باشه
من بعد از اتمام دانشگاه دو سال تمام دنبال کار بودم نه اینکه اصلا کار نباشه! بود ولی برای من خانوم محیطش مناسب نبود دوبار در آزمون حق التدریسی آموزش وپرورش شرکت کردم وبار دوم به لطف الهی قبول شدم
7سال به صورت حق التدریسی کار کردم والان 3 ساله که به استخدام رسمی آموزش وپرورش دراومدم وبه عنوان دبیر تو مقطع دبیرستان مشغول خدمتم
برای من دو سال بیکاری بعد دانشگاه خیلی سخت گذشت ولی یادمه پشتکار اینو که دنبال کار بگردم رو داشتم من معتقد بودم رزق وروزی که خداوند برای من مقدر کرده رو خودم باید بگردم و پیداش کنم مطمئنا در خونه هیچ کسو نمی زنن ونمی گن بفرمایید این روزی شما. البته در این راه صبر وتوکل واعتماد به خالق هستی هم حرف اول رو میزنه

[mahdisorimoon]

من نظر خوب یا حسین رو تایید می کنم
ینی الان آدم باید پیگیری کنه تا یه کار مناسب خودشو پیدا کنه.
یه راه دیگه ای که برای بعضی از دوستان ممکنه مناسب باشه مشاغل خانگی هست که الان برای خودش سازمان و دم و دستگاهی داره که حمایت می کنن و از مالیات معاف هست و شرایط دیگه که دوستان تو اینترنت می تونن در موردش تحقیق کنن.

[hadi123]

من که فعلا جایــــی مشغول به کار نیستـــــم !

البته چون تقریبا بیشتر وقتمـــو توو نت می گذرونــــم توو چنــد تا سایت بعنوان نویسنده مشغـــول بــه کارم ! دوستانی که آشنا هستن به این نوع کار ، بیشتر درک میکنند هر چند اینجور کار ها رو نمیشه بعنوان شغل آینده پذیرفت ولی فعلا خوب میتونه باشه

و من الله توفیق

[مهناز]

من خودم كه بخاطر بعضي مشكلات نتونستم ادامه تحصيل بدم تا ديپلم خوندم
بعد از ديپلم تو يه مدت يه جايي كار كردم البته محيط كاملاً زنانه بودولي با روحيه ام سازگار نبود
بعد از چند سال شانسي رفتم دانشگاه علوم پزشكي تبريز باوز كنيد گفتن از فردا بيا سركار
الان كه مدت 14 سال هس كارمند دانشگاهم خدا روشكر محيط كاريم طوري هس كه اصلا بين من معلول و همكارم كه سالم فرقي نميزارن
دوستاي عزيز كه بيكارن يه تكوني بخودتون بديد خواستن توانستن هس

[یاحسین]

من خودم كه بخاطر بعضي مشكلات نتونستم ادامه تحصيل بدم تا ديپلم خوندم
بعد از ديپلم تو يه مدت يه جايي كار كردم البته محيط كاملاً زنانه بودولي با روحيه ام سازگار نبود
بعد از چند سال شانسي رفتم دانشگاه علوم پزشكي تبريز باوز كنيد گفتن از فردا بيا سركار
الان كه مدت 14 سال هس كارمند دانشگاهم خدا روشكر محيط كاريم طوري هس كه اصلا بين من معلول و همكارم كه سالم فرقي نميزارن
دوستاي عزيز كه بيكارن يه تكوني بخودتون بديد خواستن توانستن هس

سلام دوست نازنینم خوب هستید
ممنونم که چندین بار بهم ابراز لطف کردیید وشرمنده که نتونستم جواب محبت هاتونو بدم نمی دونستم چطوری براتون پیغام بزارم اخه فعلا اجازه پیام خصوصی رو ندارم
خوشحالم که شما هم مشغول به کاریید پس رام افتاد دانشگاه علوم پزشکی نگید منو نمیشناسیدا انشالله برا بقیه دوستان جویای کار هم یه کار خوب فراهم بشه

[omid92]

باسلام
فکرکردم تجربه شغلی منم برای دوستان جوان مفید بوده باشد واسه این به دوستان دارای معلولیتی که جویای کارهستند توصیه می کنم به موارد زیر توجه داشته باشند.

من خودم سال 69 هم آزمون ورودی بانک تجارت قبول شدم وهم دردانشگاه دررشته روانشناسی بالینی، بخاطر نبود راهنمایی موثر وآگاه همون موقع قید بانک را زدم و تحصیلم رو ادامه دادم ،بعدفارغ التحصیلی به عنوان مشاور دبیرستان استخدام شدم ،اوائل کارم خیلی علاقه مند وکوشا بودم تا اینکه سنم رفت بالا ،وزنم بالا کشید ،و... ....تازه متوجه شدم اونم بعد 20 سال تدریس که اگه بانک می رفتم هم دریافتیم بیشتر بود وهم اینکه اون شغل باشرایط من بیشتر سازگاربود
بنابراین توصیه اول من این است که همین الان را نبینید دوستان ،بالاخره دیر یا زود شغلی گیرخواهید آورد ،سعی کنید شغلی برید که باشرایط جسمی شما بعد 20 سال وبیشتر سازگاری داشته باشه
(این نکته خیلی خیلی مهمی هستشا ،ما انسانها نمی تونیم همه چیز را تجربه کنیم مواقعی لازمه ازتجربیات دیگران درس بگیریم)
مطلب بعدی اینکه شغلهای را انتخاب کنیم که توروابط اجتماعیمان تاثیرگذارباشه وبرایمان درآمدهای غیرمستمر مداوم داشته باشه
من یه مثال دیگری می زنم سال 73 بنده به همراه یکی ازدوستان داری معلولیت که اتفاقا هردو تویه روستا دوران دبیرستان را ادامه داده بودیم ازدانشگاه فارغ التحصیل شدیم،اون جامعه شناسی خونده بود من روانشناسی
تفکر ایده الی درمن بیشر ازایشون بود وایشون ادم واقع گرا وظاهرگرایی بودند(اینو تودوران دوستی حس کرده بودم ازش) ایشون رفت تواستانداری استخدام شد وهمه میدونیم کمترین پست درچنان ارگانی مدیرکلی یه قسمت ویا کارشناسی هستش ولی من گفتم معلمی شغل انبیاست و.... (خودمونیما انبیاء هم ازبس ایثارگربودند همیشه هشتشون درگرو نهشون بود وبخورونمیر و...و....) ،درآن زمون معلمی را به حتی کارمند استانداری بودن ترجیح دادم ولی بازم الان درامد اون دوستمو باخودم مقایسه می کنم می بینم تفاوت بین من تاماه گردون //توگویی اززمین تاآسمان است
انشاله موفق بوده باشین

[نیلوفر]

سلام دوستان عزیز

تشکر از آقای قلیخانی بخاطر تاپیک مفیدشون وهمچنین دوستان عزیزی که نظر دادند

دوستانی که از راه اینترنت درآمد زایی می کنند خوبه تجربیاتشون رو در اختیار بقیه دوستان قرار بدند تا افرادی که براشون کار خارج از منزل مقدور نیست بتونند از این راه درآمد داشته باشند.

من شغل رسمی ندارم بخاطر شرایط خاص منطقه متاسفانه نمی تونم سر هر کاری برم تا پارسال خیلی اراده قوی برا ادامه تحصیل داشتم اما فعلا استقلال مالی رو به ادامه تحصیل ترجیح میدم.
دیروز یکی از دوستان بهم زنگ زد مصاحبه نیومده بودی اسمتم تو لیست ما نبود امروز سر صبح بلند شدم رفتم میگن وقتش تمومه در حالیکه به همه اطلاع رسانی کردن جز من،مسئولش گفت یه روز دیگه برا باقی افراد درنظر میگیریم و تماس میگیریم،ازش پرسیدم من با این وضعیت هر روز نمیتونم تو این هوای گرم از روستا بلند شم بیام اگه از قبل تعیین شده هست الان بهم بگین تا نیام یه لبخند بهم تحویل داد و گفت نه،اما من ته ماجرا رو خوندم خودشون گفتن براساس معدل و نمره مصاحبه هست اگه اینطور باشه امیدوارم ولی تو این استان ندیدم چیزی براساس حق بچرخه بازم توکل بر خدا
فوقش نشد دیگه مجبوریم ادامه تحصیل بدیم تا یه جورایی تو جامعه باشیم

فعلا درآمد من از راه تدریس خصوصی و کارهای هنری (لباس محلی)هست که انجام میدم خداروشکر درآمد خوبی داره اما انجام کار هنری به ستون فقراتم فشار میاره وگرنه درامدش از خیلی از شغل های اجتماعی بالاتره.

موفق باشید

[یاحسین]

باسلام
فکرکردم تجربه شغلی منم برای دوستان جوان مفید بوده باشد واسه این به دوستان دارای معلولیتی که جویای کارهستند توصیه می کنم به موارد زیر توجه داشته باشند.

من خودم سال 69 هم آزمون ورودی بانک تجارت قبول شدم وهم دردانشگاه دررشته روانشناسی بالینی، بخاطر نبود راهنمایی موثر وآگاه همون موقع قید بانک را زدم و تحصیلم رو ادامه دادم ،بعدفارغ التحصیلی به عنوان مشاور دبیرستان استخدام شدم ،اوائل کارم خیلی علاقه مند وکوشا بودم تا اینکه سنم رفت بالا ،وزنم بالا کشید ،و... ....تازه متوجه شدم اونم بعد 20 سال تدریس که اگه بانک می رفتم هم دریافتیم بیشتر بود وهم اینکه اون شغل باشرایط من بیشتر سازگاربود
بنابراین توصیه اول من این است که همین الان را نبینید دوستان ،بالاخره دیر یا زود شغلی گیرخواهید آورد ،سعی کنید شغلی برید که باشرایط جسمی شما بعد 20 سال وبیشتر سازگاری داشته باشه
(این نکته خیلی خیلی مهمی هستشا ،ما انسانها نمی تونیم همه چیز را تجربه کنیم مواقعی لازمه ازتجربیات دیگران درس بگیریم)
مطلب بعدی اینکه شغلهای را انتخاب کنیم که توروابط اجتماعیمان تاثیرگذارباشه وبرایمان درآمدهای غیرمستمر مداوم داشته باشه
من یه مثال دیگری می زنم سال 73 بنده به همراه یکی ازدوستان داری معلولیت که اتفاقا هردو تویه روستا دوران دبیرستان را ادامه داده بودیم ازدانشگاه فارغ التحصیل شدیم،اون جامعه شناسی خونده بود من روانشناسی
تفکر ایده الی درمن بیشر ازایشون بود وایشون ادم واقع گرا وظاهرگرایی بودند(اینو تودوران دوستی حس کرده بودم ازش) ایشون رفت تواستانداری استخدام شد وهمه میدونیم کمترین پست درچنان ارگانی مدیرکلی یه قسمت ویا کارشناسی هستش ولی من گفتم معلمی شغل انبیاست و.... (خودمونیما انبیاء هم ازبس ایثارگربودند همیشه هشتشون درگرو نهشون بود وبخورونمیر و...و....) ،درآن زمون معلمی را به حتی کارمند استانداری بودن ترجیح دادم ولی بازم الان درامد اون دوستمو باخودم مقایسه می کنم می بینم تفاوت بین من تاماه گردون //توگویی اززمین تاآسمان است
انشاله موفق بوده باشین

سلام خدمت دوست عزیز :
امیدآقا درسته شما شاید فرصتهای بهتری رو تو زندگی از دست دادیید ومی تونس شرایط زندگیتون بهتر از اینها باشه ولی خداییش اگه خودتونو با بعضی از بچه های معلول مقایسه می کردیید که آرزوی داشتن یک شغل با درآمد مختصر رادارند که تا حدودی به استقلال مالی برسد هیچ وقت از داشتن یک شغل رسمی دولتی ابراز گلایه وشکایت نمی کردید شکرگذار همین شغلتون باشید حسرت گذشته دیگه فایده ای نداره

[laleh6]

با سلام
من پس از فارغ التحصیلی یه سال بیکار بودم بعد در آزمون استخدامی پیمانی آموزش و پرورش قبول شدم،
البته شهری پذیرفته شدم 4 ساعت فاصله تا شهر خودمون فاصله بود و من هر هفته این راهو میرفتمو و میومدم، بماند که چقدر سختی کشیدم ولی بعد از یک سال به خاطر پرونده پزشکیم منتقلم کردند، الحمدلله الان راضیم
چون معلمی شغلی بود که دوسش داشتم و با روحیم سازگاره، البته از مشکلاتش اینه که تابستون 4 ماه تعطیلیم ولی در عوض طی سال تحصیلی یه تایم مدرسه ایم و یه تایم کارهای مدرسه تو خونه رو باید انجام بدیم، در ضمن مرخصی در طی سال تحصیلی اصلا داده نمیشه مگر در حالت خیلی خاص.