مطالب شهرآشوب...

[shahrashub]

خدا با جعبه ای در دست هنگامه مرگ پیشم آمد گفت وقت رفتنه
پرسیدم به این زودی؟!
من نقشه های زیادی برای زندگیم داشتم
فرمود متاسفم ولی وقت رفتنه
پرسیدم در جبعه ات چه داری؟
فرمود : متعلقات تو را
گفتم : متعلقات من؟!
یعنی همه اموال و دارائی من
خدا : آنها دیگر مال تو نیستند آنها متعلق به زمین هستند
گفتم : خاطراتم چی
خدا : آنها متعلق به زمان هستند
گفتم : خانواده ،دوستانم
خدا : آنها موقتی بودند
پرسیدم زن و فرزندانم چی؟
فرمود : آنها به قلبت تعلق داشتند
گفتم : پس در جعبه ات حتمن بدن من است
خدا : آن متعلق به خاک و گرد و غبار است
گفتم : حتمن روح من در جعبه است
فرمود : روحت متعلق به من است
با اشک و ترس زیاد جعبه را از دست خدا گرفتم و گشودمش و با تعجب دیدم خالیست
گفتم : من هرگز چیزی نداشتم؟!
فرمود : لحظات زندگی مال تو بود
هر لحظه ای را که زندگی کردی از آن تو بود
و هرچه هرس جوش خوردی و داد وبیداد کردی و نالیدی و دروغ نیرنگ بکار بستی و هرچه انرژی منفی آزاد کردی این لحظات را از بین بردی
و هرچه عشق و مهر ورزیدی این لحظات را بدست آوردی

زندگی فقط لحظه ها هستند
قدر لحظه ها را بدانیم
و به هم عشق و مهر بورزیم

[shahrashub]

داستان عشق و عاشقی
داستانی وهم انگیز
داستانی سوزناک ، درد ناک
داستان تنهائی ها داستان رسوائی ها
داستان هائی بی پایان
عاشق دم از عشق میزند و معشوق دلبری
هر دو جام به دست
جامشان پر می
خیالشان واقعیت
میشکنند آنچه را که نباید شکست
اینست واقعیت عشق و عاشقی

---------- Post added at ۱۲:۰۶ ---------- Previous post was at ۱۱:۴۱ ----------


من بی نیازم نی تو
به چه جرمی محکوم به این زندگی شده ام
چرا بال و پرم را به تیغ خشمت می زنی
از برای چه ای بی نیاز
گر سوختنم زیباست و پر بیننده
گر با سوختنم دلهای شاد میشوند و خوشحال
پس بگذار من بسوزم که من بی نیازم نی تو
گر شکستنم دل حسودانت را سیرآب میکند
و نفرین بندگانت را مستجاب
بگذار من بشکنم که من بی نیازم نی تو
گر با سوختنم طلسم بندگانت برپا میشود
و خداوندیت اثبات
پس بگذار بسوزم من بی پر و بال
که من بی نیازم نی تو
گر فلسفه و منطق با سوختنم باقی است
و سفسته پایدار
بگذار من بدبخت بسوزم که من بی نیازم نی تو
گر هستی تو با سوختن من میچرخد
و این دنیای دژخیم ، آرام میگیرد
پس بگذار من بسوزم که من بی نیازم نی تو
هرچه گفتم از روی نیاز بود ای بی نیاز
که تو بی نیازی و من همه نیاز

[shahrashub]

دل بردی از مستان ای مستِ مستِ مستان

با یادِ تو نشینم با مستِ مستِ مستان

هم شوخِ شوخِ شوخم با جمع می پرستان

رقص سما بنمایم با خیل خدا پرستان

بربط زنم بخوانم خدای مستِ مستان

فردین به شوق آید (با ذکر ربِّ مستان)(2)