سلام
عده ای از دوستان هستند که قوه تخیل بالایی دارند و علاقه به نوشتن هم دارند ولی نمی دونند چطور و از کجا باید شروع کنند تا بتونند ایده ها و تخیلاتشون رو در قالب نوشته ای روی کاغذ بیارند.
به نظرم بد نیست اینجا دانسته هایی که در این زمینه داریم رو در اختیار همدیگه قرار بدیم و یک مجموعه از تجربه های شخصی ِ خودمون و همچنین اصولی که از کلاسها یا سایتهای دیگه یاد گرفتیم رو گردآوری کنیم.
این مطلب رو از یک سایت داستان نویسی براتون کپی کردم اینجا
فکر کنم برای شروع خوب باشه
...........................
یک دفتر برای نوشتن
خیلی‌ها فکر میکنند نوشتن داستان کار سختی است و به همین خاطر عطای این کار را به لقای آن می‌بخشند. اما داستان نوشتن آن طور‌ها هم که همه فکر میکنند کار سختی نیست. باور نمی‌کنید، اول چند تا کاغذ سفید پیدا کنید و بعد هم یک خودکار یا مداد. تا اینجای کار بخشی از راهی را که برای نویسنده شدن باید طی کنید، سپری کرده‌اید.
چی بنویسم؟
بعد از تهیه ملزومات نوشتن حالا باید بروید سراغ اصل کار که همان نوشتن است. اما قبل از رسیدن به اصل کار با یک پرسش اساسی روبه‌رو می‌شوید، این که چی بنویسید؟
برای پاسخ دادن به این پرسش، راه‌های زیادی وجود دارد. اما قبلش باید یک هشدار جدی را همیشه آویزه گوشتان کنید.از این لحظه به بعد به صداهایی که مدام به شما می‌گویند، تو نویسنده بشو نیستی، می‌خواهی داستان بنویسی که چی بشود ؟و... اصلا و ابدا گوش نکنید. چون اگر بخواهید به این صدا‌ها گوش کنید، خواسته یا نا خواسته به اسانترین راه حل میرسید (که اصلا ننویسید )!
حالا که این وسوسه‌ها را به فراموشی سپرده‌اید، بهتر است بروید سراغ این که چی باید نوشت؟
این مرحله را خیلی‌ها مرحله انتخاب سوژه می‌دانند و می‌گویند این مرحله، مرحله مهمی است؛ چون می‌تواند سرنوشت کار شما را تعیین کند. پس خوب روی این مرحله تمرکز کنید.
گزینه‌های مختلفی برای نوشتن وجود دارد. شما می‌توانید درباره اتفاقاتی که برای خودتان افتاده یا از رویداد‌هایی که برای دیگران روی داده، استفاده کنید و در مورد آنها بنویسید.
یا می‌توانید برای شروع ماجرای یکی از سفرهایتان را شرح بدهید. اگر موافقید می‌توانید همین حالا مثل ما شروع کنید به نوشتن.
«همین که تصمیم گرفتیم برویم شمال، خواهرم تب کرد. یعنی درست یک روز قبل از سفر، مادرم حسابی شاکی شده بود و می‌گفت که باید برنامه را کنسل کنیم.»
شروع خوبی نیست، کاملا با شما موافقم. جمله‌ها را خط بزنید تا از اول شروع به نوشتن کنیم.
خوب دیدن
برای این که بتوانیم خوب بنویسیم، باید یاد بگیریم که خوب ببینیم. در واقع تا نگاه خوبی به دنیای اطرافمان نداشته باشیم، نمی‌توانیم خوب بنویسیم. هر چند اگر تخیل خیلی خوبی داشته باشیم و بتوانیم در عالم خیال تا آنجایی که ممکن است خیالبافی کنیم و آسمان به ریسمان ببافیم.
اما چطور میشود، خوب دید و خوب نگاه کرد. خیلی‌ها ممکن است هر روز از یک خیابان بگذرند، اما به جزئیات این خیابان توجهی نکنند، برعکس یک نویسنده که به همه چیز توجه میکند و همه چیز را در ذهنش ثبت میکند تا موقع نوشتن بتواند به بهترین شکل ممکن از آنها استفاده کند.
البته جدا از دقت به جزئیات مکان (برای پرداخت فضا و مکان در داستان) و دقت به رفتار آدم‌ها (برای شخصیت‌پردازی در داستان) باید همیشه و همه حال از تخیلتان هم بهره بگیرید و آن را بارور سازید.
مثلا توی یک اتوبوس نشسته‌اید و دارید از یک نقطه شهر به نقطه دیگری می‌روید. یک پیرمرد وارد اتوبوس میشود، مثل همه می‌ایستد داخل اتوبوس. شما همین طور که به او دارید نگاه می‌کنید، می‌توانید توی ذهنتان پرسش‌های زیادی را در مورد همین پیرمرد طرح کنید و بعد با تخیل خودتان جواب این سوال‌ها را بدهید.
مثلا این پیرمرد چند تا بچه دارد؟ یا الان که دارد به گوشه‌ای از خیابان نگاه میکند یاد چه خاطره‌ای افتاده است.
حالا اگر او مثلا یک پلاستیک دارو هم دستش گرفته باشد می‌توانید با این بهانه به بیماری او و این که چند دقیقه قبل، پیش یک دکتر بوده و چه حرف‌هایی بینشان رد وبدل شده فکر کنید و...
این کار را می‌توانید همین طور ادامه دهید و در مواجهه با هر اتفاقی همین‌کار را بکنید و به نوعی برای نوشتن داستان تمرین ذهنی انجام بدهید. تا بعد دوبار برگردید سراغ قلم و کاغذ یا اصلا کیبورد رایانه و نوشتن با کیبورد.
دوباره چی بنویسم؟
حالا که دوباره خودکار را دستمان گرفته‌ایم و کاغذ‌ها هم روبه‌رویمان است باز هم رسیده‌ایم به همان پرسش این‌که چی بنویسیم. اما حالا خیلی راحت میشود درباره چی نوشتن فکر کرد. اصلا چطور است شروع کنیم به نوشتن در مورد پیرمردی که توی اتوبوس دیده بودیم.
کار سختی است اما میشود این کار را انجام داد.یادتان باشد که شما فقط آن مرد را دیده‌اید و حالا باید به کمک تخیلتان بقیه داستان را بسازید.
اول باید سن و سال او را برای خودتان مشخص کنید، بعد مثلا بیماری‌اش را به یادتان بیاورید، این که چه بیماری دارد. بعد نگاهش به گوشه خیابان را به یادتان بیاورید و این که چه خاطره‌ای می‌تواند از آن خیابان داشته باشد.
جواب همه این سوال‌ها را که پیدا کردید، می‌توانید شروع به نوشتن کنید، اما باید تکلیف یک چیز دیگر را هم روشن کنید این که از چه زاویه دیدی می‌خواهید داستان را روایت کنید.
مثلا می‌خواهید خودتان را جای شخص اصلی داستان بگذارید و راویتان اول شخص باشد یا نه می‌خواهید از زاویه دانای کل به ماجرا بپردازید و مثل یک دوربین که همه چیز را می‌بیند همه چیز را روایت کنید یا.
انتخاب زاویه دید نکته مهمی است که تکلیف شما را با ماجرایی که قرار است روایت کنید، روشن میکند. اول بد نیست از زاویه دید دانای کل استفاده کنید و بعد بروید سراغ سایر زاویه دیدها.
اگر آماده‌اید می‌توانیم شروع کنیم. «پیرمرد آرام‌آرام از پله‌های اتوبوس بالا آمد. رفت وسط ردیف صندلی‌ها و دستش را گرفت به میله وسط اتوبوس. همین چند دقیقه پیش دکتر گفته بود که باید حسابی حواسش به قلبش باشد. چند سالی بود که قلبش مثل سابق کار نمی‌کرد اتوبوس راه افتاد و نگاه مرد افتاد به مغازه‌های حاشیه خیابان ولیعصر. چقدر از این خیابان خاطره داشت. خودش هم نمی‌دانست که چرا از بین این همه خاطره یاد روزی افتاده که با خانواده همسرش آمده بود تا کت و شلوار عروسی بخرد. اتوبوس ایستاد و سایه درخت‌ها افتاد روی شیشه، حالا شیشه اتوبوس مثل یک آینه شده بود، آینه‌ای که می‌توانست توی آن صورت خودش را ببیند. هیچ وقت مثل امروز احساس پیری نکرده بود. واقعا پیر شده بود...»
انگار این شروع از شروع قبلی بهتر بود.
حالا باید بقیه داستان را نوشت. می‌توانید یک قلپ چای بخورید و به پیرمرد فکر کنید و بعد دوباره شروع به نوشتن کنید. دید چسباندن کلمات به هم زیاد کار سختی نبود.
زیاد سخت نگیرد
همه کسانی که نویسنده‌های بزرگی شده‌اند از زمانی که به دنیا آمده‌اند نویسنده نبوده‌اند. مثلا گابریل گارسیا مارکز تازه در 30 سالگی اولین کتابش را نوشت و به صورت جدی داستان‌نویسی را شروع کرد. خیلی‌های دیگر هم همین وضعیت را داشته‌اند و دارند. مهم این است که دوست داشته باشید بنویسید و بعد کار دلخواهتان را هم انجام بدهید. بقیه‌اش زیاد مهم نیست. خوشبختانه حالا همه جا کلاس داستان‌نویسی یا انجمن ادبی هست که برای تمرین و یاد گرفتن اصول داستان‌نویسی بروید سراغ آدم‌هایی که بیشتر از شما در این زمینه کار کرده‌اند. تازه اگر دور و بر شما از این خبر‌ها نباشد جای نگرانی نیست می‌توانید بروید سراغ کتاب‌هایی که در مورد آموزش داستان‌نویسی هستند. یکی از این کتاب‌ها کارگاه داستان نویسی است که از سوی نشر نگاه چاپ شده و حسابی می‌تواند به کارتان بیاید. چون در این کتاب 4 جلدی هم مجموعه‌ای از داستان‌های خوب نویسندگان دنیا وجود دارد، هم نقد این داستان‌ها، هم مطالبی در مورد داستان‌نویسی مثل شخصیت‌پردازی، زاویه دید و...
خیلی تاپیک مفیدی زدی ممنون نیلو جون
میگم کاش لینک همین کتاب های آموزشی ِ پیشنهادی رو هم برای دانلود میشد گذاشت gol
4 کاربر مقابل از nazdel عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند. ***رضـا***, Niloof@r, مسعود, پرستو
سنگ ها را بگو که چه اندیشه میکنند
حتی بدون بال نیز کبوتر، کبوتر است..
ممنون نیلوفر خانم بخاطر تاپیک بسیار مفیدتون
من خیلی تو نوشتن تجربه ای ندارم ولی سعی
میکنم اگه نکته ای به ذهنم رسید حتما اینجا بنویسم
2 کاربر مقابل از Mojtaba عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند. ***رضـا***, Niloof@r
و عشق را کنار تیرک راه بند, تازیانه می زنند.
خواهش میکنم نازدل جون.خوشحالم که استقبال شدنوشته اصلی توسط nazdel
خیلی تاپیک مفیدی زدی ممنون نیلو جون
میگم کاش لینک همین کتاب های آموزشی ِ پیشنهادی رو هم برای دانلود میشد گذاشت gol
واقعیتش من تا حالا کتابی برای داستان نویسی نخوندم که بخوام لینک دانلودشو پیشنهاد بدم.
ولی سایتای زیادی تو این زمینه هست که گاهی مطالب اونا رو میخونم .نگاه میکنم لینک چند سایت که مفید بودن رو میذارم اینجا
ولی پیشنهاد خیلی خوبیه
خواهش میکنم
و ممنون
3 کاربر مقابل از Niloof@r عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده اند. ***رضـا***, nazdel, شهلا
با اجازه ی نیلوفر جون من میخوام اصول داستان نویسی رو قدم به قدم براتون توضیح بدم.
داستان یعنی افسانه، قصه، سرگذشت یا حکایت.
شرح وقایعی مشروط بر آنکه شنونده و خواننده را بر آن دارد که بداند بعدش چه اتفاقی خواهد افتاد.
یک شخصیت اصلی، یک ماجرای اصلی، یک نتیجه ی اصلی.
هدف از داستان نویسی: 1. سرگرمی. 2.بیان احساس. 3.ماندگاری. 4.تغییر اندیشه ها. 5.رسیدن به کمال.
برای معرفی کتاب هم اینه رو براتون لیست کردم:
1.رازو رمزهای داستان نویسی از محمد حنیف.
2.فن داستان نویسی از محسن سلیمانی.
3.عناصر داستان نویسی از جمال میر صادقی
4.دانای کل از آمنه ظاهری عبد وند
5.نویسندگان پیش رو ایران از محمدعلی سپانلو
6.دری درباره ی رمان و داستان کوتاه از سامرست موآم
8.صد سال داستان نویسی از محسن سلیمانی
9. لوازم نویسندگی از نادر ابراهیمی
و جامعترین کتابی که میون اینهمه کتاب بیشتر بهم کمک کرد: (خلق شخصیتهای ماندگار از لیندا سینگر)
داستان از چندین عنصر تشکیل شده است.
1. موضوع: که از آن به عنوان مثلث سه گانه یاد میکنیم با ضلع های
عشق ، پول، مرگ.
2.پیام داستان: که همان منظور و هدف نویسنده از داستان است. در کتاب داستان نویسی نوشته اندیشه و امید رمز ماندگاری یک اثر است. پیام داستان باید پنهان باشد و خواننده خودش به کشف آن نائل شود.
در جلسه ی بعدی اگر این مطالب برایتان مؤثر بود از دیگر عناصر داستان نویسی که مهمترینش شخصیت و گفتگوهایش است توضیح خواهم داد.
رضوانه
زنگی پوچ و بی مفهوم و تو خالی است
و هر مفهمومی که تو به آن میدهی
همان حقانیت زندگی تو میشود
احیانا آموزش داستان نویسی به سبک مرحوم فهیمه رحیمی نیس این؟. موضوع: که از آن به عنوان مثلث سه گانه یاد میکنیم با ضلع های
عشق ، پول، مرگ.
نه کلیت موضوعات هول این سه موضوع میچرخه. من کتابای مختلفی خوندم. منابعشم براتون نوشتم.
کاربر مقابل از رضوانه عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده است: Niloof@r
زنگی پوچ و بی مفهوم و تو خالی است
و هر مفهمومی که تو به آن میدهی
همان حقانیت زندگی تو میشود
رضوانه ی عزیز حتما ادامه بده . این تاپیک برای مشارکت همگی زده شده
برای خود ِ من مفید بود
مرسی ازت
gol
کاربر مقابل از Niloof@r عزیز به خاطر این پست مفید تشکر کرده است: رضوانه
خواهش میکنم عزیزم. حتما اینکارو میکنم.رضوانه ی عزیز حتما ادامه بده . این تاپیک برای مشارکت همگی زده شده
برای خود ِ من مفید بود
مرسی ازت
gol
قدم به قدم کل عناصر داستان نویسی رو مینویسم.golgolgolgolgol
---------- Post added at ۱۲:۵۸ ---------- Previous post was at ۱۲:۱۹ ----------
شخصیت باید ملموس و باور پذیر باشد.
الف: بعد جسمانب یا ظاهری. کلیه ی خصوصیات فیزیکی شخصیت. مثل سلامتی. محل زندگی. نوع اتومبیل. و یک علامت خاص در چهره ( قد، وزن، رنگ چهره، رنگ چشم، نوع پوشش، ژولیده یا مرتب)
ب: بعد اجتماعی. روابط شخص با اطرافیان. طبقه ی اجتماعی مرفه یا متوسط. شغل او چیست. چه سرگرمی هایی دارد.ورزش موسیقی یا هنر.
ازدواج کرده؟ جدا شده؟ اگه جدا شده چرا؟ اگه مجرده چرا؟
نژاد و ملیتش چیه؟ اختقادات مذهبی یا سیاسیش چیه؟
ج: بعد روانی فرد. معیارهای اخلاقی و اولویتبندی ارزشهاش. مأیوسه یا امیدوار؟ عقده هاش چیه؟ و مهمترین مسئله شخصیت اصلی یا فرعی داستانه؟
گفتگو مجموعه کلماتی است که بین دو شخصیت در داستان رد و بدل میشود.
در گفتگو شخصیت داستان نویس مشخص میشود. حادثه پیش میرود. موضوع معلوم میشود. اطلاعات میدهد. نوع نگرش شخصیتها را نشان میدهد. واکنشها را بیان میکند. سؤالی را مطرح میکند. گفتگو باید مفید و موجز باشد.
شخصیتها میان حرف یکدیگر بپرند. به جای پاسخ به سؤال، سؤال دیگری برای هم مطرح کنند.
فنون بهتر شدن گفتگو: دیالوگها را با صدای بلند بخوانید و مدام عوض کنید. مدام در دیالوگها کشمکش ایجاد کنید. دیالوگها نباید تکراری باشد.
کتاب فرهنگ مردم ایران از آقای میرنیا
زنگی پوچ و بی مفهوم و تو خالی است
و هر مفهمومی که تو به آن میدهی
همان حقانیت زندگی تو میشود
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
پاسخ با نقل قول
