درد و دل با امــام زمــان (عج)

[سيد محمود]

خبر آمد خبری در راه است
سرخوش آن دل که از آن آگاه است
شاید این جمعه بیاید...شاید
پرده از چهره گشاید...شاید
دست افشان...پای کوبان می روم
بر در سلطان خوبان می روم
می روم بار دگر مستم کند
بی سر و بی پا و بی دستم کند
می روم کز خویشتن بیرون شوم
در پی لیلا رخی مجنون شوم
هر که نشناسد امام خویش را
بر که بسپارد زمان خویش را
با همه لحن خوش آواییم
در به در کوچه ی تنهاییم
ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر
نغمه ی تو از همه پر شور تر
کاش که این فاصله را کم کنی
محنت این قافله را کم کنی
کاش که همسایه ی ما می شدی
مایه ی آسایه ی ما می شدی
هر که به دیدار تو نایل شود
یک شبه حلال مسائل شود
دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه ی ما را عطشی دست داد
نام تو بردم لبم آتش گرفت
شعله به دامان سیاوش گرفت
نام تو آرامه ی جان من است
نامه ی تو خط اوان من است
ای نگهت خاست گه آفتاب
در من ظلمت زده یک شب بتاب
پرده برانداز ز چشم ترم
تا بتوانم به رخت بنگرم
ای نفست یارومدد کار ما
کی و کجا وعده ی دیدار ما
دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد
به هوای دیدن تو هوس حجاز دارد
به مکه آمدم ای عشق تا تو را بینم
تویی که نقطه ی عطفی به اوج آیینم
کدام گوشه ی مشعر
کدام گوشه ی منا
به شوق وصل تو در انتظار بنشینم
ای زلیخا دست از دامان یوسف بازکش
تاصبا پیراهنش را سوی کنعان آورد
ببوسم خاک پاک جمکران را
تجلی خانه ی پیغمبران را
خبر آمد خبری در راه است
سر خوش آن دل که از آن آگاه است
شاید این جمعه بیاید...شاید
پرده از چهره گشاید...
شاید...


به ياد شاعر اهل بيت جاچ محمد رضا آغاسي
و ظهور پركت آقا امام زمان (عج)

[الناز]

در جستجوی گل روی مهدی

گـلی گم کرده ام می جویم اورا
به هر گل می رسم می بویم اورا
به امیـدی که باشـد او گل من
کند سرسبز این پژمرده ¦گلشـن
گل من نی بود این و نه آن است
گل من مهـدی صاحب زمان است
دلـم انـدر هـوایـش می زند پر
شـرر افکـنـده بر جانـم چو آذر
خوش آن روزی که بینم روی او را
رخ مه طـلعـت دلـجـوی او را
خوش آن روزی که باشـم یـاور او
به مانـنـد گدایـان بـر در او
خوش آن روزی که من پروانه باشم
فـدای آن گــل یکــدانه باشــم
خوش آن روزی که من برعهد دیرین
نثار او کنم این جــان شیرین
الا ای گل کـجــایی جان فدایــت
چه باشد گر که گدم خاک پایت
امــان از دوریـت شــاه زمــانـه
به پایان میرسد این هجر یانه
الا محـجـوب من تا کی جدایی
به قربانت شوم بر گو کجایی
زدرد انتـظارت جـان به لب شد
تن افسرده ام در تاب وتب شد

[الناز]

حرفاي امام زمان به ما

الا ای شیعه من خیر تو جویم
سحرگه راز خود را با تو گویم
من مهدی که فرزند حسینم
برای حال تو در شور و شینم
تو آگاهی چه کردی یه چه خوردی
که عشق ما ز یاد بردی
چرا اینگونه در عصیان ذلیلی
مگر بر جرم خود داری دلیلی
نکردی تو مراعات حرم را
چه میگویی جواب مادرم را
مکن کاری ز خود دورت نمایم
عوض شو تا که من پیشت بیایم
تو که سرمایه امید مایی
تو باقی مانده کرب و بلایی
مکن رزق دلم را غصه و درد
دوباره توبه کن برگرد برگرد
بیا تا ازدلم آگاه گردی
تو با سوز دلم همراه گردی
بیا تا از دلم آگاه گردی
شهیدان را ز نو همراه گردی
تو که هم سفره ی اهل بهشتی
چه شد سوی خدایت برنگشتی
تو که فرزند آن پیر خمینی
تو که چون من عذا دار حسینی
تو جا داری هنوزم در دل من
تو را من دوست دارم سائل من
بیا بر روی ماه من نگه کن
به خاطر خواهیم ترک گنه کن
به حق احمد و زهرا و حیدر
مرو از خانه ما جای دیگر

[سميرا]

[امير تنها]

سر سبز عاشقا
سرخي مهر تو داره
مي دوني دنيا چرا
بي تو فايده اي نداره
آخه سبزي درختا تويه پاييز نمي مونه
اون پرنده مهاجر تويه سرما نمي خونه

[الناز]

--------------------------------------------------------------------------------
این روزها چیزی شبیه نام تو را کم داریم تا در آغاز همه فصل ها متولد شویم .
این روزها تمام روزنه ها بسته اند پنجره را پرنده نمی فهمد .
شکوفه های تو را هیچ بهاری یارای شکفتن نیست آنقدر بهاری که تقویم فصل ها را گم کرده است.
کوله بارم از خاطره با تو بودن خالی ست. هنور تا تو.....نه! فاصله ای نیست اگر جاده ها کجا بودنت را لب بگشایند
هنور به دنبال تو صفحات آسمان را کلمه به کلمه از حفظ می خوانم.
جمعه به جمعه پنجره ها را نگاه می کنم شاید خورشیدی شاید بهاری شایدشکوفه ای قاصدکی کبوتری اما هنوز چشم هایم منتظرند.
چشم هایم را به جاده های انتظار دوخته ام وعده آمدنت نزدیک است.

گر نقاب از جمال باز کنی کار بر عاشقان دراز کنی
وعده دادی به وصل جانان را عمر بگذشت چند ناز کنی؟

[امير تنها]

ديرگاهيست كه دل باغچه ايست
كه به ديدار تو محتاج شده
بهترين رنگ طبيعت آبيست
آب از لطف تو مواج شده
ماهي تشنه ز دريا بيزار
بر رخ نيك تو آماج شده
شوق تو در دل خورشيد دميد
نور روي تو به تاراج شده

[javad11]

بارالها ، منزل آن دلبر یکتا کجاست ؟

آنکه سوزاند غم هجران او دلها کجاست؟

پرچم سرخ حسینی بر فراز گنبدش

پرسد از باد صبا خونخواه عاشورا کجاست ؟



چشم امید خویش ز اغیار بسته ایم

در انتظار مقدم پاکت نشسته ایم



عزیزا کاسه ی چشمم سرایت

میان هر دو چشمم جای پایت

از آن ترسم که غافل پا نهی باز

نشیند خار مژگانم به پایت

[الناز]

ای یار پشت پرده غیبت نهانیم

من عاشقم بگو بکجا می دوانیم
افکنده ای به گردن من ریسمان عشق
دنبال خویشتن به کجا می کشانیم
ای یوسفی که یوسف کنعان اسیر تست
برگو به وصل خویش تو کی میرسانیم
مجنون صفت به دشت جنون دربدر شدم
دیوانه تو هستم و صاحب زمانیم

[گلابتون]

چه انتظار عجيبي ! تو بين منتظران هم عزيز من چه غريبي !
عجيب تر كه چه اسان نبودنت شده عادت . چه بي خيال نشستيم نه كوششي نه وفايي فقط نشسته و گفتيم : خدا كند كه بيايي!