لحظه ی دیدار...دوریانزدیک,روزی فراخواهدرسید.حس وحال آن لحظه راحتی نمیتوانم تصورکنم.نمیدانم چه خواهم کردوچه خواهم گفت.ازلحظه های انتظارخواهم گفت یاازشوق وصال.خنده یاگریه کدامیک بهتراست.اوراتماشاکردن یادر آغوش گرفتن.همین رامیدانم که گریه مجال هیچکدام رابه من نخواهدداد.آن لحظه هرزمان که خواهدبودبی تردیدبهترین لحظه هاست.
دیدار...
ساعتها به آن زمان می اندیشم.روزها انتظارش رامیکشم
وشبهاخیالش
شایدآن روزفرداباشد شاید هم هیچوقت
اما درتمام آن روزهای بی تو، ودرلحظه لحظه هایش
حضورت رادرکنارخودم نه
«بلکه دردرونم احساس خواهم کرد»
بازروزی دیگروازپی آن شبی
بازهفته ای دیگروازپی آن ماهی
آه این لحظه ها وروزها وماه هاکی سپری خواهدشد
ولحظه ی دیدار
آه ازلحظه ی دیدار...
لحظه ديدار نزديك است .
باز من ديوانه ام، مستم .
باز مي لرزد، دلم، دستم .
باز گويي در جهان ديگري هستم .
هاي ! نخراشي به غفلت گونه ام را، تيغ !
هاي ! نپريشي صفاي زلفم را، دست!
آبرويم را نريزي، دل !
- اي نخورده مست -
لحظه ديدار نزديك است
بسیار زیبا وجالب بودنوشته اصلی توسط samira
لحظه ديدار نزديك است .
باز من ديوانه ام، مستم .
باز مي لرزد، دلم، دستم .
باز گويي در جهان ديگري هستم .
هاي ! نخراشي به غفلت گونه ام را، تيغ !
هاي ! نپريشي صفاي زلفم را، دست!
آبرويم را نريزي، دل !
- اي نخورده مست -
لحظه ديدار نزديك است
آفرین
دیــدار...
چه دور به نظر می آیی و بعیـــد
چه شیریـن است به تو اندیشیدن وامیــد
تمام حرف های دلم را
تمام نگــاه منتظرم را
دیدارتو معنا خواهد کرد
و عشق را کنار تیرک راه بند, تازیانه می زنند.
آدینه های سرخ ، که بیدار مانده اند
در آرزوی لحظه دیدار مانده اند
آدینه ها در آتش هجر تو سوختند
آیینه ها تمام ، به زنگار مانده اند
افسوس ، بی تو باغ ، پر از شیون کلاغ
مرغان ولی به بند ، گرفتار مانده اند
عمریست ، بیت بیت غزل های نا تمام
در حجم بهت شاید و انگار مانده اند
اللّهمَ عجّل لِولیکَ الفَرج
شب‌ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی
آوای تو می‌خواندم از لایتناهی.
آوای تو می‌آردم از شوق به پرواز
شب‌ها که سکوت است و سکوت و سیاهی.
امواج نوای تو ، به من می‌رسد از دور
دریایی و من تشنه‌ی مهر تو ، چو ماهی.
وین شعله که با هر نفسم می‌جهد از جان
خوش می‌دهد از گرمی این شوق گواهی
دیدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست
من سرخوشم از لذت این چشم به راهی
ای عشق ، تو را دارم و دارای جهانم
همواره تویی ، هرچه تو گویی و تو خواهی.
اللّهمَ عجّل لِولیکَ الفَرج
چشم را گريهء شوق.
قلب را عشق بزرگ.
سينه، يک سينه سخن.
روح را شوق وصال .
لب پر از ذکر حبيب.
خاطر، آکندهء ياد
کاشکي خاطر محبوب قبولش افتد!
شوق ديدار نباتي آورد. کام جانم شيرين،
پاي و سر همه انديشهء وصل...
وه چه روياي قشنگي ديدم!!! خواب،اين موهبت خالق پاک،
خواب را دريابم که در آن، مي توان با تو نشست،
مي توان با تو سخن گفت و شنيد.
خواب سهم من از تو و ديدار تواست.
خواب دنياي فراموشي هاست!
خواب را دريابم که تو در خواب، مرا خواهي خواست.
که تو در خواب مرا خواهي خواند
و تو در خواب به من خواهي گفت:
تو به ديدار من آي!!!
آه کاش ميدانستي:
بعد از اين دعوت زيبا به ملاقات خودت من چه حالي دارم پلک دل باز پريد. خواب را دريابم
من به ميهمانيِ ديدار تو مي انديشم
اللّهمَ عجّل لِولیکَ الفَرج
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
پاسخ با نقل قول.jpg)
