غنچه صبح كه وا ميشه
هي گلها رو بو مي كنه
رفتگر از خواب پا مي شه
زمين رو جارو مي كنه
با چهره خندون و شاد
از برگ خشك و گرد و خاك
از خونه اش بيرون مياد
كوچه هارو مي كنه پاك
گلها سلامش مي كنند
مي كنه جوها رو تميز
و احترامش مي كنند
از آشغال درشت وريز
يك حلزون،تپل،مپل
كاج و چنار و نارون
سر ميخوره از روي گل
درخت تو،درخت من
پشت سرش يه برگ ليز
با دست او آب مي نوشن
تميز مي شه،خيلي تميز
يه پيرهن نو مي پوشن
مي پوشه يك لباس كار
با زحمت رفتگرا
مي خنده مانند انار
تميز مي شه دنياي ما
تاکی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
پدر بزرگ خوبم
هميشه مهربونه
وقتي كه پيشم باشه
برام كتاب مي خونه
مادر بزرگ نازم
خيلي برام عزيزه
هرچي غذا مي پزه
خوشمزه و لذيذه
وقتي با اونها باشم
غصه و غم ندارم
دنيا برام قشنگه
هيچ چيزي كم ندارم.
تاکی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
هنگام سحر
زنبور عسل
گل را از شادي
مي كند بغل
با مهرباني
دانه شبنم
بيدار ميكند
گلها را كم كم
شيره گل،در
كاسه بلور
صبحانه اي خوب
براي زنبور
با بال زرّين
مي پرد هر سو
عسل مي سازد
درون كندو
خانه اش دارد
هزاران اتاق
هرگوشه آن
تميز و براّق
هر صبح روشن
در فصل بهار
مي بيني او را
گرم كار و كار
سلام ميكند:
ويزوويزوويز
صبح تو بخير
زنبور عزيز!
تاکی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
یه توپ دارم گل گلی
سرخ و سفید و آبی
می زنم زمین هبا می ره
نمی دونی تا کجا می ره
من این توپ و نداشتم
مقشامو خوب نبشتم
بابام بهم عیدی داد
یه توپ گل گلی داد
حاصل من از فضل فقط این شد که بر جهل خود دانا شوم .
لالا لالايي لالا لالايي
لالا لالايي لالا لالايي
گنجشك لالا ، سنجاب لالا
آمد دوباره مهتاب لالا
لالا لالايي لالا لالايي
لالا لالايي لالا لالايي
گل زود خوابيد مثل هميشه
قورباغه ساكت خوابيده بيشه
لالا لالايي لالا لالايي
لالا لالايي لالا لالايي
جنگل لا لالا بركه لا لالا
شب بر همه خوش تا صبح فردا
لالا لالايي لالا لالايي
لالا لالايي لالا لالايي
شب اومد و ستاره
رو آسمون نشسته
نه يك ، نه ده ، نه صدتا
هزار هزار تا دسته
ستاره توي شبها
چراغ آسمونه
مثل گل و بنفشه
تو باغ آسمونه
يك كمي اين طرفتر
ماه قشنگ و زيباست
دلش گرفته امشب
براي اينكه تنهاست
*****************************************
دويدم ودويدم
به يك سؤال رسيدم
كيه كه توي دنيا
ماهي مي ده به دريا؟
برف و تگرگ مي سازه
درخت و برگ مي سازه؟
به بلبلا آواز مي ده
به موش دم دراز مي ده
به آدمها خواب مي ده
آفتاب و مهتاب مي ده
جواب تو آسونه
خداي مهربونه
هر بچه اي مي دونه
*******************************
صبحها د رگوش باغ
باد،هو هو مي كند
برگها را از زمين
خوب جارو ميكند
يك كلاغ پر سياه
مي پرد از روي بام
با صداي قار قار
مي كند بر من سلام
باز هم از اشك ابر
باغ،خندان مي شود
زير بال مادرش
جوجه ،پنهان مي شود
نغمه هاي يك خروس
باز مي آيد به گوش
مرد دهقان،بيل را
مي گذارد روي دوش
باز،او خوشحال و شاد
مي رود تا مزرعه
چون كه دارد در دلش
حرفها با مزرعه
تاکی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
سپیده زد، سپیده
وقت صحر رسیده
خاموش شده ستاره
صبح اومده دوباره
خروس پر طلایی
با پاهای حنایی
قوقولی قوقو میخونه
تو کوچه و تو خونه
اذان میگن دوباره
از مسجد و مناره
بابام پامیشه از خواب
میره لب حوض اب
می شوید او دست و رو
با اب میگیره وضو
تمیز و پاکیزه باز
میاد سر جا نماز
من هم کنار بابا
نماز می خوانم حالا
تاکی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
مادر جونم داره دعا می‌كنه
یواشكی خدا خدا می‌كنه
دلش می‌خواد صدا كنه زنگ در
بابا جونم زودی بیاد از سفر
كاشكی خدا بشنوه زود صداشو
قبول كنه خدا جونم دعاشو
بابام بیاد و روی در بكوبه
وای،اگه این جوری بشه،چه خوبه!
تاکی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
