به اتفاق علمای شیعه ،در این روز ، هنگام فجر روز جمعه در مکه معظمه ولادت با سعادت حضرت سیدالانبیاء محمد مصطفی«صلی الله علیه و آله»واقع شده است.ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فیل هلاک شدند.میلاد نبی اعظم(ص) و امام صادق(ع) مبارک باد
«تاریخ الموالید:ص5 و مصباح المتهجد:ص733 و تهذیب الاحکام:ج6ص2 و ....»
نام آن حضرت محمد«صلی الله علیه و آله»و کنیه ایشان ابوالقاسم است.
نام پدر آن حضرت عبدالله،و نام مادر ایشان آمنه بنت وهب است.
«اعلام الوری ج1ص43-45و کشف الغمه ج1 ص15»
در هنگام ولادت ،نوری از پیشانی آن حضرت لامع بود و بوی مشک از ایشان ساطع می گشت.نوری در آن شب از سمت حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گردید.تخت پادشاهان سرنگون شد،و همه آنان در ان روز لال بودندو نمی توانستند سخن بگویند.
ملائکه مقرب و ارواح اصفیای پیامبران در هنگام ولادت ان حضرت حضور یافتند، و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند،و ابریقهاو تشت از طلا و نقره و زمرد بهشت حاضر کردند و برای حضرت آمنه شربت ها از بهشت آوردند که او بیاشامد. ان حضرت را بعد از ولادت به آبهای بهشت غسل دادند و به عطرهای فردوس معطر کردند.«حق الیقین ص27»
معجزات ولادت پیامبر«صلی الله علیه و آله»
در روز ولادت آن حضرت هر بتی که در هر جای عالم بود به رو رد افتاد و چهارده کنگره از ایوان کسری فرو ریخت. دریاچه ساوه که آن را می پرستیدند خشک و بدل به نمک زار شد.در وادی ساوه که سالها بود کسی آب در آن ندیده بود آب جاری شد.آتشکده فارس که هزار سال خاموش نشده بود، در شب ولادت آن حضرت خاموش شد.علم کاهنان و سحر ساحران باطل گردید،و طاق کسری از میان به دو نیم شد که تا امروز نمایان است.
«امالی صدوق ص 361-360 و حلیه الابرار ج1 ص23 و بحارالانوار ج 15ص 257و.....»
هنگام ولادت آن حضرت این ندا از آسمان شنیده شد جاءالحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا
«سوره اسراء آیه 81 و بحارالانوار ج 15ص274و... »
خصوصیات حضرت«صلی الله علیه و آله»
هرگز مگس بر بدن آن حضرت نمی نشست.هرگاه چشم مبارکش خواب بود دلش بیدار بود،و میدید و میشنید،چنانکه در بیداری میدید و میشنید.حضرت از قفای خود چنان میدید که از پیش رو میدید.
بر هر حیوانی که سوار میشد هرگز پیر و لاغر نمیشد.آن حضرت حماری به نام یعفور داشتند. هر زمانی که فرماان میداد فلان مرد را حاضر کن ،به در خانه اش میرفت و سر بر در میکوفت و به اشاره او را حاضر می ساخت.
«قلائدالنحور ج ربیع الاول ص110-112»
از خصوصیات ولادت پیامبر «صلی الله علیه و آله»
آن بود که ختنه کرده و ناف بریده و پاک از آلایش خون وغیره متولدشد.همچنین در وقت ولادت از پا به زیر آمد نه از سر. هنگام ولادت رو به کعبه به سجده افتاد وچون سر از سجده برداشت دست به سوی آسمان بلند کرد و به وحدانیت خداوند و رسالت خود اقرار نمود، وسپس نوری از او ساطع گردید که مشرق و مغرب عالم را روشن نمود.
«حق الیقین ص26»
معجزات حضرت«صلی الله علیه و آله»
پیامبر معجزات بسیاری داشت که از جمله آنها نمونه هایزیر است.
1.مستجاب شدن دعای ایشان در زنده شدن مردگان و بینا شدن کوران و شفا یافتن بیماران
2.سخن گفتن ان حضرت با حیوانات
3.آگاهی بر همه لغات و قدرت بر سخن گفتن به همه آنها
4.مهر نبوت بر پشت مبارکش جای گرفته بود و نور ان بر نور آفتاب زیادتی می کرد.
5.آب از میان انگشتان مبارکش جاری شد، به قدری که جمعی سیراب شدند.
6.سنگریزه در دست مبارکش تسبیح می گفت، و مردم می شنیدند.
7.وجود مقدسش در آفتاب سایه ای نداشت.
8.هرگاه آب دهان مبارک به چاهی می افکند در آن چاه برکت به هم می رسید و پر از آب می شد. آب دهان مبارک را به هر صاحب دردی می مالید شفا می یافت.
9.دست مبارک آن حضرت به هر طعامی که می رسید با برکت می شد و از آن طعام جماعت کثیری را سیر می کرد.
10.هر گاه بر زمین نرمی راه میرفت جای پایش نمی ماند .
روز ولادت آن حضرت روز شریف و با برکتی است که از قدیم الایام صالحین از آل محمد«صلی الله علیه و آله و سلم» حرمت آن را نگاه داشته اند، و حق آن را ادا کرده و روزه گرفته اند.کسی که روز 17 ربیع الاول را روزه بگیردخداوند متعال ثواب یکسال روزه را به او می دهد. در این روز صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرفه و انجام خیرات و مسرور کردن اهل ایمان مستحب است.
«مسار الشیعه ص30»
ولادت امام صادق«سلام الله علیه»
در17 ربیع الاول سال 83 هجری ولادت با سعادت امام جعفر صادق«سلام الله علیه»در مدینه منوره اتفاق افتاده است.
«مناقب آل ابیطالب ج4 ص280 و بحارالانوار ج 47ص 194»
نام مبارک آن حضرت جعفر وکنیه شریفش ابوعبدالله و لقب نورانی حضرت،صادق است.پدر بزرگوارش امام محمد باقر«سلام الله علیه» ،و مادر گرامی ان حضرت ام فروه است، که امام صادق«سلام الله علیه»درباره ایشان میفرمایند:«مادرم از بانوان با ایمان و پرهیزکار و نبکوکار بود،و خدا نیکوکاران را دوست دارد»
«کافی ج 1ص 472 و بحارالانوار ج47ص 7»
امام صادق «سلام الله علیه» هفت پسر و چهار دختر داشتند که عبارتند از :امام موسی کاظم«سلام الله علیه»،اسماعیل، عبدالله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی،عباس ،ام فروه ،اسماء و فاطمه
«.«مناقب آل ابیطالب ج4 ص280»
در شمایل آن حضرت گفته اند :آن حضرت میانه قد و افروخته رو و سفید بدن و کشیده بینی و موهای ایشان سیاه و مجعد و بر گونه ایشان خال سیاهی بود«مناقب آل ابیطالب ج4 ص280 و بحارالانوار ج 47 ص 9»
سخنان گوهر بار پیامبر (ص):
**ناداری بلاست از آن بدتر ،بیماری تن ،و از بیماری تن دشوارتر ،بیماری دل.
**مسلمان آن است که مسلمانان ازدست و زبان او در آسایش باشند.
**دلاورترین مردم آن است که بر هوای نفس غالب آید.
**خوشا به حال کسی که توجه به عیوب خود ؛ او را از توجه به عیوب دیگران باز دارد.
**با خانواده خود بسر بوردن ، از گوشه مسجد گرفتن ،نزد خداوند پسندیده تر است.
**بهترین دوست شما آن است که معایب شما را به شما بنماید.
اندرزهاى دهگانه
مردى از امام صادق (ع) اندرزى درخواست نمود! آن حضرت به او فرمودند:
1- اگر خداى تعالى روزى را به عهده گرفته است غصه خوردنت براى چيست؟!
2- اگر روزى تقسيم شده است، حرص و آز براى چيست؟!
3- و اگر سنجش (در قيامت) حق است، پس ثروت اندوزى براى چيست؟!
4- و اگر عوض دادن خداى تعالى حق است، پس بخل ورزيدن براى چيست؟!
5- و اگر كيفر الهى آتش دوزخ است، پس گناه براى چيست؟!
6- و اگر مرگ حق است، پس شادمانى براى چيست؟!
7- و اگر (كارنامه) اعمال بر خدا عرضه مىشود، پس فريب براى چيست؟!
8- و اگر گذر كردن بر صراط حق است، پس خودپسندى براى چيست؟!
9- و اگر تمام چيزها به قضا و قدر است، پس اندوه براى چيست؟!
10- و اگر دنيا ناپايدار است، پس اعتماد و آرامش به آن براى چيست؟!
<<خصال صدوق ، ج 2، ص 450>>
پاسخ با نقل قول
