آفرین پسر شجاع
******************************
اما عقیده من این هست که اگر چه ما در اون دوران نبودیم اما یک نسل قبل از ما بودند و خاطرات اون زمان رو تعریف میکنند.
از قدیم گفتن یا رومی روم. یا زنگی . . .
سلمنا که این بابا رفته زیارت و خیلی های دیگه هم میرن. سلمنا که این بابا نماز هم میخونده. سلمنا که اون خانم اونجا چادر سرش میکرده. از اون طرف هر کدوم حساب کارشون که مشخص بوده. کسی که نماز میخونه سرش چادر هم میزاره اما فقط توی حرم؟ جنبه ی احترام به حرم صرفا وجود داشته مثل کاری که الان در زمان حاضر هم میشه؟ ( که بماند کلی حرف داره ) اما اگر عقیده بوده که توی مجالس دربار این خانوم حجابی نداره. تمام سران دست مبارکش رو هم میبوسیدن. حالا کدومش رو باور کنیم. دم خروس رو یا قسم . . .
ان شاء الله که تظاهر نبوده
اون عکس آخر هم که دیگه أظهر من الشمس ِ
اون بابا اونجا کنار این همه مرقد شریف بود آخر عاقبتش این شد. پس صرف رفتن اونجا آدمی رو آدم نگه نمیداره. و الا عکس یادگاری با خونه خدا هم بگیریم اما از درون آدم نباشیم هیچ فایده ای نخواهد داشت.
پ.ن : صرفا راجع به این عکس ها نظر دادم لذا نقل قول نزنید به مکان و زمانی دیگر چون میشه مصداق شعر شریف کلنگ از آسمان افتاد و نشکست ***** من از بوی دل آویز تو مستم
یا حق