- قهرمانی که با درد و رنج زندگی می‌کند
ورزشکار معلول خوزستانی گفت: بیماری من را داغون کرده است و از مسوولان می‌خواهم که دیگر وعده ندهند و به قول‌های قبلی خود عمل کنند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه خوزستان، آرش سلطانی ورزشکار با اراده‌ای که سال‌ها پیش در یک سانحه رانندگی دچار معلولیت شده بود، این روزها حال و روز خوشی ندارد و بیماری‌اش او را به ستوه آورده است.
خبرنگار ایسنا در هفته پارالمپیک پای صحبت‌ها و درد دل‌های این ورزشکار خوزستانی نشسته که در ادامه می‌خوانید.
* سال 88 دچار ضایعه نخاعی شدم
سلطانی در ابتدا گذری به آن حادثه تلخ زد و گفت: سال 88 بود که در قالب اردوی تیم دوچرخه‌سواری المپیاد ایرانیان و برای تمرین، به جاده اندیمشک - اهواز رفتیم. این جاده شلوغ است و نمی‌دانم مربی‌مان به خاطر بی‌تجربگی یا چیز دیگری که بود ما را برای تمرین و بدون اسکورت به آن جاده شلوغ برد.
*مسوولان فقط وعده‌های بزرگ دادند
وی افزود: در این مسیر هنگام برگشت، من با یک تریلی برخورد کردم و دچار ضایعه نخاعی شدم و شدت تصادف و حادثه به حدی بود که پوست سرم کنده شد و جمجمه‌ام قابل مشاهده بود و سرم 74 بخیه خورد. من مدتی در بیمارستان بستری بودم. آن زمان مسوولان که برای عیادت من می‌آمدند، وعده‌های خیلی بزرگ به من می‌دادند ولی پس از چند وقت، خبری از تحقق وعده‌های آن‌ها نشد.
این ورزشکار خوزستانی عنوان‌کرد: این اتفاق در انتهای دوران مدیریت آقای صخراوی، مدیرکل تربیت‌بدنی استان برای من پیش آمد و پس از او هم آقای گرشاسبی مدیرکل شد و او هم کاری برای من انجام نداد. انگار آرش سلطانی برای آن‌ها مرده بود و هیچ اهمیتی به من ندادند. اکنون هم آقای کیانی‌زاده مدیرکل ورزش و جوانان استان شده است و من انتظار دارم که او به من توجه کند.
*دوباره به دنیای ورزش برگشتم
وی گفت: من پس از این حادثه، کم‌کم دوباره به ورزش برگشتم و به سمت رشته پرتاب وزنه و دیسک از رشته‌های جانبازان و معلولان رفتم و دو سال است که در این رشته فعالیت دارم و فعالیتم نیز بسیار خوب است. در سال جاری نیز توانستم چهار مقام برای استان کسب کنم. سال گذشته نیز برای استان مقام کسب کرده بودم.
* 16، 17 عمل جراحی انجام داده‌ام
سلطانی بیان کرد: من دوباره به دنیای ورزش برگشتم ولی چند وقتی است که مشکل زخم‌بستر برایم پیش آمده است و تاکنون 14، 15 میلیون تومان برای درمانم هزینه کرده‌ام، در حالی که نه اداره‌کل و نه هیات دوچرخه‌سواری کمکی به من نداشته‌اند. من تاکنون 16، 17 عمل جراحی انجام داده‌ام و عفونت این بیماری به استخوان‌های لگن من وارد شده است و با توجه به این مشکل، هر چه عمل جراحی انجام می‌دادم، جواب نمی‌داد.
وی ادامه‌داد: در حال حاضر هم در بیمارستان بستری هستم و پزشکان می‌خواهند عفونت را با آنتی‌بیوتیک بهبود دهند و با عمل جراحی استخوان را بتراشند تا پس از آن بتوانند یک عمل جراحی دیگر که برداشتن قسمتی از پوست بدن برای قرار دادن در محل زخم است را انجام دهند. در حال حاضر باید تا شش هفته دیگر تحت درمان باشم تا عفونت بهبود و عمل بعدی انجام شود.
* مسوولان دیگر وعده ندهند!
این ورزشکار معلول خوزستانی گفت: از مسوولان می‌خواهم که دیگر وعده ندهند و به قول‌های قبلی خود عمل کنند. مخارج عمل من خیلی بالا است و خانواده‌ام از پس این مخارج بر نمی‌آیند. پد من ناشنوا و بیکار است. من زمانی که تصادف کردم، 18 سال سن داشتم و مسوولان فکر نمی‌کردند که یک جوان 18 ساله را که با آن شرایط رها کردند، چگونه می‌خواهد، زندگی خود را درست کند؟ آیا به چنین چیزهایی فکر می‌کردند و فکر می‌کنند؟ آن‌ها هیچ پیگیری‌ای نکردند. این بیماری من را داغون کرده است و 15 کیلوگرم لاغر شده‌ام.
* بیمه و حقوقی ندارم
وی عنوان کرد: صندوقی به نام صندوق حمایت از ورزشکاران و پیشکسوتان وجود دارد که من پرونده‌ایم را برای این صندوق فرستاده‌ام ولی تاکنون خدماتی از این صندوق دریافت نکرده‌ام. مدتی پیش از تهران با من تماس گرفتند که یک میلیون تومان وام به شما تعلق گرفته است که حساب کردم رفت و برگشتم با توجه به شرایطم با هواپیما همان مقدار وام می‌شود و به همین دلیل انصراف دادم. من انتظار دارم که به من کمک کنند. من الان در بیمارستان بستری هستم و نمی‌دانم هزینه‌ام چقدر می‌شود و متاسفانه بیمه و حقوقی هم ندارم.
پاسخ با نقل قول
