امروزه افراد بسييار زيادي را مي بينيم که براي گوش دادن به موسيقي يا حتي براي صحبت کردن با تلفن در خودروشان از هندزفري استفاده مي کنند،اما چند ساعت استفاده از هندزفري به گوش آن ها صدمه وارد مي کند.
اولين علامت در فرد ممکن است کم شنوايي نبوده و فرد فقط در گوش خود صداي زنگ يک يا دوطرفه احساس کند و پس از اين مرحله فرد به تدريج احساس مي کند که شنوايي اش کم شده است.
در صورتي که اين کم شنوايي خيلي شديد شود،ممکن است مشکلاتي مانند سرگيجه و سردرد ايجاد شود، البته آسيب استفاده از هندزفري به سن فرد هم بستگي دارد ، افراد زير 17 سال حساس تر بوده و گوش آنان نسبت به صدا آسيب پذيرتر است، همچنين در افراد بالاي 40 سال نيز که به تدريج پيرگوش مي شوند، اين آسيب ها بيشتر است.
انواع آسيب هاي گوش
در صورتي که يک صوت، با يک شدت صداي انفجاري به گوش برسد (معمولاً صداهايي بالاتر از حدود 100دسي بل) ممکن است اين صدا منجر به تخريب عصب شنوايي شود.
نوع ديگر آسيب به گوش به طور مزمن است،به عنوان مثال اگر فرد به طور مزمن در معرض صداهاي بلند قرارگيرد، مانند کساني که در کارخانه هاي ريسندگي و صنعتي کار مي کنند، يا کساني که به طور متناوب از هندزفري استفاده مي کنند که در اين صورت اگر شدت صوت از ( 80 دسي بل) بالاتر باشد و فرد به طور مزمن در معرض اين صداها قرارگيرد ، دچار آسيب در ناحيه گوش مي شود.
آسيب نوع مزمن مانند شکل اول حاد نيست، يعني فرد ممکن است در وهله اول متوجه آن نشود، اما به مرور اثرات خودش را مي گذارد.
جوانان ما بايد شديداً به اين موضوع آگاهي و دانش داشته باشند که صداهاي بلند هميشه طوري نيست که به طور ناگهاني اثر خودش را بگذراند و فرد متوجه افت شنواييي شود و متاسفانه بيشتر وقت ها به تدريج اثر خودش را خواهد گذاشت، به طوري که براي فرد محسوس نيست، و وقتي متوجه مي شود که بعنوان مثال دچار حدود ( 30 دسي بل ) افت شنوايي شده است،.
اين افت شنوايي مي تواند در زندگي روزمره فرد تاثير سوء بگذارد، در روابط و کار وي نيز نتايج منفي داشته باشد و حتي موجب معلوليت شود،بنابراين بيشترين صوتي که به فرد مي تواند برسد،حداکثر (80 دسي بل) است و بيشتر از آن سبب آسيب به گوش مي شود.
پاسخ با نقل قول