کهنسال،جوان ترین ورزشکار کاروان ایران در پارالمپیک

[یزدان]

کهنسال،جوان ترین ورزشکار کاروان ایران در پارالمپیک 2016 ریو

محدثه کهنسال، عضو تیم ملی تیر و کمان جانبازان و معلولین،با 17 سال سن جوان ترین ورزشکار ایرانی کاروان منا در بازی های پارالمپیک ریو است.

رقابت های جهانی آلمان در سال گذشته، آوردگاهی بود که کهنسال توانست از آن به سهمیه بازی های پارالمپیک دست یابد.


محدثه توانست با عملکرد خوبی که از خود به نمایش گذاشت، نظر کادر فنی را بیش از پیش جلب کند. تا جائیکه مجید کهتری، رئیس انجمن تیر و کمان از او به عنوان پدیده ی مسابقات یاد می کند و معتقد است با وجود اینکه کمانداران حرفه ای در مسابقات، به صورت معمول 20 تا 30 امتیاز پایین تر از رکوردهای اردو به دست می آوردند، محدثه در مسابقات توانست حتی 20 تا 25 امتیاز هم بیشتر از رکوردهایش در ایران به ثبت برساند.

محدثه در رقابت های انفرادی ریکرو توانست در میان 37 شرکت کننده، به عنوان هفتم دست یافته و راهی مسابقات حذفی شود. او در مسابقات حذفی مرحله یک شانزدهم از حریف انگلیسی خود پیشی گرفت و ضمن کسب سهمیه بازی های پارالمپیک 2016، راهی مسابقات مرحله بعد شد.

رویایی که با یک تصادف تغییر مسیر داد
محدثه کهنسال در کودکی به صورت حرفه ای در رشته ی ژیمناستیک فعال بود.آبان ماه سال 86، زمانی که محدثه با خانواده اش در راه تهران برای شرکت در مسابقات بود،که در سانحه ی رانندگی پاهای خود را از دست داد.

او از این حادثه اینگونه یاد می کند: تا مدت ها در شوک بودم و نمی دانستم دقیقا چه اتفاقی افتاده است، اما همینکه هنوز فرصت زندگی داشتم و خانواده ام را کنارم می دیدم، خوشحال بودم. من توانستم خیلی زود با این شرایط منطبق شوم و مهم ترین عامل آن خانواده و دوستانم بودند که همیشه در کنارم بودند و کمک کردند با زندگی جدیدم خو بگیرم و بعد از مدت کمی دوباره به مدرسه بروم و فعالیت های درسی ام را آغاز کنم.

محدثه قبل از این تصادف به غیر از ژیمناستیک که به صورت حرفه ای کار می کرد، در رشته های دو و شنا هم فعال بود و فعالیت های هنری نظیر نقاشی و آموزش ویولون را نیز دنبال می کرد.

خانواده ی او در تلاش برای از سرگیری فعالیت های ورزشی محدثه بودند،اما هیچ رشته ای نظرش را جلب نمی کرد. تا اینکه در یکی از باشگاههای تهران، محدثه با آقای موچانی، ورزشکاری که از جانبازان جنگ تحمیلی نیز بود،آشنا شد و فضای صمیمانه ی باشگاه او را جذب کرد.

وی از انتخاب رشته تیر و کمان اینگونه می گوید: وقتی تصمیم گرفتم در این باشگاه فعالیت کنم، رشته تیر و کمان را انتخاب کردم. جالب است بدانید که من از این رشته متنفر بودم! اما فاصله تبدیل این تنفر به علاقه، کمتر از دو ماه بود و بعد از آن اینقدر به تیر و کمان علاقه مند شدم که دوست داشتم هر روز تمرین کنم. آقای نورمحمدی نیز اولین مربی من بود که باعث شد نظرم در مورد این رشته تغییر کند و جدی ترآن را دنبال کنم.


جوان ترین عضو کاروان پارالمپیک از رویای کودکی اش می گوید:چون از سن کم در ورزش فعال بودم، همیشه این مسیر را برای خودم تصور می کردم که روزی به بهترین سطح برسم و حتی به المپیک بروم. بعد از آن حادثه اگرچه نتوانستم دیگر در ژیمناستیک فعالیت کنم،اما تحقق رویا و هدفم را در مسیر دیگری ادامه دادم و امروز خوشحالم که می توانم در بزرگ ترین رویداد ورزشی افراد دارای معلولیت جهان حضور پیدا کنم.


پارالمپیک ترسناک نیست!

محدثه از اسم بزرگ پارالمپیک نمی ترسد و می گوید: اگرچه نام پارالمپیک بزرگ است و مواجهه با بهترین کمانداران دنیا در یک مکان تجربه ی جالب و عجیبی است، اما تلاش کردم از این نام نترسم و تنها برای نمایش بهترین عملکردم تمرکز کنم.


حرف پایانی محدثه کهنسال: خانواده ام همیشه و در تمام مراحل زندگی همراه و حامی من بوده اند. انتظاری که حالا از من دارند، کسب مدال نیست. آنها فقط می خواهند و تلاش می کنند که من به چیزی که حقم هست و لیاقتش را دارم برسم و در این مسیر،همیشه به من آرامش و اعتماد به نفس هدیه داده اند.