خنده زد تــــــــــا خورشيد،روى آيينه ى آب
گل شب بو با نــــــاز،ديده بگشود از خواب
ساقه ى نيلــــــــوفر،رفته تا اوج سحـــــــــر
از لب گل شبنـــــــــم، چيده صد بـوسه ى تر
باغ بــــــــــــاران خورده، آسمانهـــــــــا آبى
چشمه هـــــــا زمزمه گر ، دل دريــــــــا آبى
"يعني اى دوست بيا،عهد خود تـــــازه كنيم
كوچه ها را از عشـــــــق پر ز آوازه كنيم "
زنده ى زيبـــــــــاييت، جان پنهـــــــــانى ما
تشنه ى ديدن دوســـت،چشم بــــــــارانى ما
زندگى رنگ دگـــــر ، زده اين قــــــــافله را
پل بزن با گل عشـــــــق، دگر اين فاصله را
"يعني اى دوست بيـــــا،عهد خود تازه كنيم
كوچه ها را از عشـــــــق پر ز آوازه كنيم"
http://ch3.ir/music/collections/1002/004.mp3
پاسخ با نقل قول