جان برمبلیت یک هنرمند با استعداد است اما هرگز نمی‌توان استعداد و ذوق هنری او را با دیگر هنرمندان مقایسه کرد. برمبلیت حقیقتاً یک هنرمند خاص و بی‌همتاست.
او نابیناست؛ اما موفق شده بر معلولیت نابینایی‌اش غلبه کند و بدون اینکه قادر باشد رنگ‌ها را ببیند توانسته نقاشی‌های فوق‌العاده زیبایی ایجاد کند.
این هنرمند خوش‌ذوق یک نابینای مادرزاد نبوده است بلکه از زمان کودکی از حملات صرعی رنج می‌برده است. تشنج در برخی موارد نادر می‌تواند به نابینایی منجر شود و این دقیقاً همان اتفاقی است که برای جان برمبلیت رخ داده است.
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد جان برمبلیت این است که او می‌تواند رنگ‌ها را با دست‌هایش ببیند. او برای خلق آثار هنری‌اش به جای استفاده از قلم‌مو از انگشتانش استفاده می‌کند.
جان برمبلیت از دست‌هایش به عنوان جایگزینی برای چشم‌هایش استفاده می‌کند و به کمک همین دست‌های شگفت‌انگیز و حس لامسه خارق‌العاده قادر است آثار هنری‌اش را احساس و تولید کند. او با توجه به فیدبک‌ها یا بازخوردهای متفاوتی که رنگ‌های مختلف تولید می‌کنند می‌تواند با استفاده از حس لامسه‌اش رنگ‌های مختلف را تشخیص دهد.
علت اصلی نابینایی او حملات صرعی است، یک اتفاق بسیار نادر. علی رغم نابینایی‌اش، جان برمبلیت می‌تواند نقاشی‌های فوق‌العاده زیبا و پیچیده‌ای تولید کند. او از قلم‌مو برای خلق آثار هنری‌اش استفاده نمی‌کند. برمبلیت به جای استفاده از قلم‌مو از انگشتانش استفاده می‌کند.
جان برمبلیت با استفاده از انگشتانش هم می‌تواند نقاشی‌هایش را احساس کند… و هم می‌تواند رنگ‌های مختلف را تشخیص دهد و توجه به فیدبک‌های لمسی متفاوتی که هر رنگ ایجاد می‌کند.
جان اعتقاد دارد که در مقایسه با هنرمندان دیگر کار چندان متفاوت و خاصی انجام نمی‌دهد و می‌گوید: «به جای اینکه از چشم‌هایم برای دیدن نقاشی‌هایم استفاده کنم تنها از انگشتانم کمک می‌گیرم».
برمبلیت قبل از نابینایی‌اش هرگز نقاشی نکرده بود. در ابتدا او از نقاشی به عنوان یک روش درمانی برای غلبه بر احساس سرخوردگی و خشمی که ناشی از شرایط جدیدش بود استفاده می‌کرد. برمبلیت هم‌چنین با همسرش جکی یک خانواده تشکیل داده است.
جان هرگز با چشم‌هایش موفق نشده پسرش را ببیند اما به کمک حس لامسهٔ فوق‌العاده‌اش دقیقاً می‌داند که پسرش چه شکلی است.
منبع
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط سنگ صبور
