آشنایی با ورزش تای چی

[نارون]

سلام

آشنایی با ورزش تای چی

تای چی، اساسا یک هنر رزمی است که تکنیک‌های آن با روش‌های پرورش و انتقال انرژی درونی که در زبان چینی آن را چی (Chi) می‌نامند درآمیخته است.
تای‌چی به معنی غایت است‌، به معنی رشد و پیشرفت در مسیری بی‌پایان و به معنی جوهره عظیم و جاودان هستی. واژه چینی «چی» به معنای هوا، نیرو، حرکت، انرژی یا حیات است.

تای چی «روشی» برای زندگی است که چینیان به مدت هزاران سال از آن پیروی کرده‌اند. بر خلاف تمدن غرب که جسم و ذهن را از یکدیگر جدا کرده‌اند، چینیان هزاران سال پیش، غایت انسان را در جسم و ذهن جستجو کرده‌اند. آنان ذهن بشر را دارای ابعاد بیشماری می‌دانستند، ولی برای دامنه فعالیت‌های انسان محدودیت قائل بودند.
تای چی، توانایی‌های جسمی بالقوه انسان را از ظرفیتی که تصور می‌کند بسی «فراتر» می‌داند.

چینی ها اعتقاد داشتند كه جهان هستی بر اساس تضادها استوار است. یعنی در تمام موجودات جاندار و بی جان دوقطب مثبت و منفی وجود دارد كه این دو به نام یین و یانگ شناخته می شوند. این دو تضاد همیشه در حال تعادل هستند و نظام جهان با تضاد این دو عامل در حال تعادل است. هنر تای چی چوان هم بر اساس فلسفه یین و یانگ بنا نهاده شده است و می گوید همواره با آرامش ظاهری و نرمی حركات، دارای قدرت باطنی بالایی باشید. حتی سمبل تای چی چوان به صورت یك دایره است كه در آن دو نماد ماهی شكل سفید و سیاه وجود دارد كه یكدیگر را دربرگرفته اند و نشانگر تبدیل اضداد به یكدیگر است.


این ورزش در رده ورزشهای رزمی ملایم قرار دارد و باعث می‌شود تا عضلات بدن با انجام تمرینات نرم و ساده، انعطاف‌پذیر و قوی شوند. درست برعکس ورزشهای رزمی سخت که با فشار و شدت تمرین عضلات را تقویت می‌کنند. تمرینات و نرمشهای تای چی چوان با حرکات کند، آرام، و معمولا" به صورت گروهی هنگام صبح انجام می‌شوند. متخصصین این ورزش معتقدند که تمرینات تای چی به صورت دسته جمعی، اثر بهتری نسبت به تمرینات فردی آن دارد.
این ورزش چینی در خود کشور چین از طرفداران زیادی برخوردار است، بطوریکه تقریباً تمام پارکهای کشور چین، صبح‌ها مملو از افرادی هستند که در حال تمرین تای چی می‌باشند.

تاریخچه تای چی
تای چی یك ورزشی سنتی چینی است. اولین بار استادان این ورزش، حركات موزون این ورزش را از طبیعت گرفتند. به طور مثال آنها مبارزه یك درنا و مار را مشاهده كرده و بعضی حركات موزون را از آنها تقلید كردند و یا حركات ابرها و درختان در برابر باد را دیدند و بعضی از حركات موزون را از روی آنها پایه گذاری كردند. اگر چه تای چی ریشه در كشور چین دارد اما می تواند تسلی خاطر زیادی را برای كسانی كه در زندگی پر سر و صدای شهری گیر افتاده اند، فراهم كند.

یك فلسفه جالب در تای چی این است كه می گویند سیستم بدنی انسان با حیوانات فرق دارد. حیوانات اغلب دارای یك ستون مهره افقی هستند كه احشای داخلی آنها زیر ستون مهره هایشان قرار می گیرد و كوچك ترین حركت حیوان موجب تقویت و حفاظت اندام داخلی می شود. اما ستون مهره انسان ها عمودی است، بنابراین اندام های داخلی انسان ها در مجاورت بیشتری با محیط اطراف بوده و بیشتر مستعد آسیب است، همچنین هر گونه تغییر در حالت ستون مهره ها می تواند روی آسیب رسانی به اندام های داخلی تاثیرگذار باشد. پس اساس این ورزش تقویت ستون مهره هاست.

در این ورزش چند چیز را به خوبی یاد می گیرید: تربیت ذهن، شكیبایی و پشتكار. این ورزش به شما یاد می دهد كه حتی اگر در كاری استعداد چندانی ندارید، با شكیبایی و تداوم تمرین به موفقیت خواهید رسید.

بعضی فواید تای چی

چینی ها معتقدند كه درون بدن یك نیروی زندگی به نام <چی> وجود دارد كه تای چی موجب تقویت آن می شود. در نتیجه با تقویت این نیرو، به تمام ارگان های بدن زندگی دوباره بخشیده می شود. از طرف دیگر تمرینات آن سبب انعطاف پذیری، تقویت عضلات و مفاصل می شود.

این ورزش از معدود فعالیت هایی است كه موجب تقویت سلامت روحی و جسمی انسان می شود و برای تمام افراد حتی كسانی كه بیمار هستند، قابل انجام و مفید است. بد نیست این نكته را هم بگوییم كه این ورزش در حال حاضر در كشورمان درحال پیشرفت است و مربیان بسیار باتجربه و خوبی این هنر را به نوآموزان آموزش می دهند.

اثرات درمانی تای چی به نوعی است که آن را در زمره طب مکمل به شمار آورده و با نام داروی متحرک از آن یاد می‌کنند.
1- تای چی روی بهبود بیماری‌های مزمن مانند فشار خون و ضعف اعصاب اثر دارد.

2- تمرین منظم تای چی، می‌تواند خاصیت ارتجاعی بدن، شش‌ها و ریه‌ها و حجم تنفسی سینه و ظرفیت تهویه کردن شش‌ها را افزایش دهد و تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن را بهبود بخشد.

3- تمرینات تای چی می‌تواند استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و مفاصل را قوی کند.

4- حرکات هماهنگ تای چی، جسم و روح را متحول ساخته، در نتیجه کارایی ما را در زندگی بالا می‌برد.

5- حرکات این ورزش بسیار آرام می‌باشد و باعث ذخیره انرژی شده و به تمرکز ما کمک می‌نماید و باعث افزایش کارآیی فرد در تمامی ابعاد زندگی شخصی و اجتماعی می‌گردد.

6- از فواید عمده تای چی می‌توان به تقویت عضلات بدن، انعطاف‌پذیری و نرم شدن ماهیچه‌ها و زردپی‌ها و آموزش دفاع شخصی اشاره کرد.

7- تای چی قادر است تا بیماری‌های شدید، مزمن و حتی ژنتیکی را درمان کند.

8- می‌تواند امراض قلبی را درمان و یا از بروز آن‌ها جلوگیری کند.

9- این ورزش می‌تواند استرس را از بین برد.

10- تمرینات تنفسی این ورزش می‌تواند به سالم ماندن ریه و بهبود جریان گردش خون در بدن کمک کند.

11- آمار نشان می‌دهد که افرادی که تای چی تمرین می‌کنند کمتر عصبی می شوند.

12- این ورزش باعث طول عمر، افزایش سلامتی و آرامش روان، کاهش قند خون و کاهش التهاب‌ها می‌شود.

13- در دیابت نوع دو بدن نمی‌تواند نیاز خود به افزایش ترشح انسولین را تامین کند. یک بررسی نشان داد که بعد از 12 هفته ورزش تای چی، هموگلوبین گلیکوزیله‌ی این بیماران کاهش پیدا کرد. اندازه‌گیری این هموگلوبین نشان می‌دهد که قند خون بیمار در طول چند روز یا چند هفته گذشته چه میزان بوده است.

منابع:
(1)
(2)

ادامه دارد ...

[نارون]

سلام

تنفس اصيل ترين فن باستاني براي دست يابي به نيروي درون است.

نحوه تنفس بسیاری از ماها نادرست است. روش درست، تنفس شکمی و روش نادرست تنفس با قفسه سینه است.

ریه‌ها با کمک دیافراگم است که می‌توانند منبسط یا منقبض شوند. ریه‌ها به خودی خود قدرت انبساط و اقباض به منظور دفع هوای مصرف شده و جذب هوای تازه را ندارند. با انجام تنفس شکمی در هنگام عمل دم، شکم قدری به بیرون رانده شده و سبب می‌شود دیافراگم به پایین کشیده شود. با این کار ریه‌ها هوای بیشتری را مکش می‌کنند. در هنگام بازدم، شکم قدری به درون کشیده می‌شود و بنابراین، دیافراگم به بالا رانده می‌شود و ریه‌ها را وادار می‌کند تا هوای مصرف شده بیشتری را خارج کنند. بدین ترتیب انرژی پرانای بیشتری جذب و انرژی مصرف شده بیشتری دفع می‌شود.

با تنفس سینه‌ای در هنگام عمل دم، شکم به داخل کشیده می‌شود و دیافراگم را به بالا می‌راند. بدین ترتیب، هوای کمتری جذب می‌شود و نیز در طی عمل بازدم شکم به بیرون رانده شده و دیافراگم به پائین کشیده میشود و در نتیجه هوای کمتری خارج می گردد. تنفس طولانی با قفسه سینه همچنین با انباشتگی چاکرای جلویی قلب و در نتیجه درد قفسه سینه و اشکال در تنفس می انجامد.
تنفس شکمی طبیعی است .نوزادان و کودکان به طور غریزی و بدون آنکه از کسی یاد بگیرند بدین حالت نفس می کشند.

تنفس تائوئيسم براي به جريان انداختن صحيح نيروي چي به کار مي رود. در تنفس تائوئيستي، طريقه تنفس معمولي و در ناحيه پائين شکم در زمان دم و بازدم معکوس مي شود.

تنفس چي ( CHI ): يكي از تنفسهاي مشهور است كه در چين و خارج از چين طرفداران زيادي دارد و زماني كه اين تنفس با حركات تاي چي همراه مي شود اثرات آن خيلي بيشتر است.

هنرجويان سبكهاي دروني و هنرجويان تاي چي و كساني كه مي‌خواهند به نيروي چي دست يابند بايستي تنفس چي را به خوبي انجام دهند.

براي اجراي تنفس چي آگاهي به "دان تين" ضروري است. در بدن انسان چندين "دان تين" شناخته شده است. "دان تين" به مفهوم "كانون فشار" است. اصلي‌ترين و شناخته‌شده‌ترين دان تين، "دان تين پائين" است كه حدود پنج سانتيمتر پائين‌تر از ناف قرار دارد. دان تين ديگري كه به "دان تين مياني" معروف است حدود سه سانتيمتر به طرف داخل ناف قرار دارد. دان تين سوم نيز به نام "دان تين بالايی" گفته شده است كه در ميان دو ابرو قرار گرفته است.

در بدن نقاط ديگري نيز وجود دارد كه به عنوان دان تين است ولي از اهميت كمتري برخوردارند . مثلا به اعتقاد چيني ها در انتهاي ستون فقرات جائي به نام "مركز زندگي" و يا "نقطه حيات " قرار دارد و محلهاي مهم ديگر روي قلب و گلو و غيره قرار دارند.
"دان تين پاييني پ" در تنفس چي و حركات تاي چي مهمترين جائي است كه مورد توجه قرار مي گيرد و به عنوان مركز نيرو و اقتدار به شمار مي رود.

عمل دم «يين» و عمل بازدم «يانگ» محسوب مي‌شود . اين دو بايد با هم به ارامي انجام شوند. همانند دايره يين و يانگ که يکي به ارامي به ديگري تبديل مي شود.

طرز تنفس چي: بنشينيد. چند دقيقه افكار خود را متمركز كنيد. آنگاه چشمهايتان را ببنديد و فكر خود را روي "دان تين" (دان تين پاييني) كه حدود پنچ سانتيمتر زير ناف قرار دارد متمركز كنيد. سپس هوا را به آرامي از راه بيني وارد بدن کنید و دهانتان را ببنديد. در حال دم بايستي هوا به طور كامل ششها را پر كند، آنگاه در ذهن خود تصور کنید كه شكم خود را با دستهايتان به پائين ماساژ و فشار مي‌دهيد و هواي درون ششها به "دان تين" وارد و در آن متمركز مي شود. در اين حال نبايد سينه حركت كند. بعد از تمركز هوا در دان تين كه به مفهوم تمركز همه نيروهاي دروني در "دان تين" است در آنجا هوا را به مدت بيست ثانيه نگه داريد (در صورت پيشرفت در تمرينات مدت آن را به حدود 2 دقيقه نيز افزايش مي يابد) سپس قسمت پايين ناف و محل دان تين را شل و آزاد کنید و اجازه دهيد هوا در تمام نقاط بدن و در همه سلولها به گردش در آید و به ستون فقرات برسد وسپس به بالاترين نقاط بدن و سر برود. آنگاه به ششها برگشته و به آرامي و ملايمت از دهان خارج شود (تمام مراحل را تصور کنید و انجام دهید). عده‌اي معتقدند كه هنگام تخليه هوا بايستي زبان به سقف دهان چسبانده شود اين كار فقط براي بازدم آرام و ملايم است اگر شما با اراده خود بتوانيد نفس را به آرامي از راه دهان خارج كنيد نيازي به چسباندن زبان به سقف دهان نخواهيد داشت.

در هنگام عمل تنفس چي تصور کنید كه نيروي چي در همه نقاط بدنتان بيدار و تقويت و تشديد و قابل استفاده مي‌شود و تحت كنترل شما در مي آيد.
تنفس چي را مي توانيد در مواقع مختلف انجام دهيد مثلا مي توانيد تنفس چي را روزي سه بار و هر بار بيست دقيقه در محيط آرام و ساكت و داراي هوائي پاك و تهويه شده انجام دهيد. بهترين مواقع تمرين در نيمه هاي شب و صبح زود مي باشد.
براي رسيدن به نيروي چي انجام مداوم ومستمر تمرينات تنفس چي لازم است و نبايد انتظار داشت كه با چند روز تنفس چي بتوان به حالتي قوي از نيروي چي دست يافت.

فوايد تنفس چي: تنفس چي در صورت استمرار منظم، به وجود انسان آرامش كامل مي بخشد. در حالت آرامش ذهن و تعادل نيروي چي در بدن، همه اعضاي بدن به صورت منظم ايفاي نقش مي كند واين نتايج حاصل مي شود.
ازدياد طول عمر، كسب تندرستي و شادابي، تقويت بنيه جسمي، آرامش ذهن و استراحت و تمدد اعصاب، درمان شدن ناراحتيهاي فكري، تنظيم فشار خون، معالجه زخم معده، تصفيه خون، تنظيم كاركرد رگهاي شكمي، باز شدن رنگ قيافه وپوست، از بين بردن خستگي روحي و جسمي، پاك وبهداشتي كردن ششها، احساس تعادل در فعاليت كلي بدن و اصلي‌ترين فايد آن بيداري و تقويت و تشديد نيروي چي است.

منبع (یک)
منبع (دو)
منبع (سه)