دیگو مارادونا « گاهی احساس میکنم سن دل پیرو هیچگاه بالا نمیرود. »
وقتی که در جریان کالچوپولی یوونتوس به سری بی تبعید شد بعضیها گمان کردند که کارش دیگر
تمام است ولی آلساندرو ماند تا برای تورینی ها اسطوره شود، او در سری بی ایتالیا آقای گل و تنها
پس از یک فصل یوونتوس به سری آ بازگشت.
او ازآن سری بازیکنانی ست که در اصطلاع به آنها فانتزی میگویند با آن پا به توپ شدن های خاصشان
و اطمینانی که به تیم می دهند، بازیکنانی که در فوتبال مدرن امروز نسلشان رو به انقراض است.
روی کاستا، زیدان، ندود، توتی ، باجو هم دیگر این نوع بازیکنان هستند که یا از فوتبال خداحافظی
کرده اند و یا چیزی به آویختن کفش هایشان نمانده.
و اکنون دلپیرو در آستانه چهل سالگی و بسیار دور از شهر محبوبش تورین، در سیدنی استرالیا جهش
کانگوروها را به فرزندش نشان می دهد و البته هنوز چیزهایی از فوتبال برای رو کردن دارد، ضربه آزاد هایش
هنوز هم همان دلهره و اضطراب را در چهره ی دروازه بانان حریف ایجاد میکند.
به احترام روزهای قشنگی که برایم ایجاد کردی، از لیگ قهرمانان اروپا 96 تا جام جهانی 2006 ، و شماره 10 دوست داشتنی
عکس آواتارم را برای ده روز به تصویر تو تغییر میدهم.
دلپیرو و لیگ قهرمانان اروپا 96
***************************************
دلپیرو در کنار روی کاستا
***************************************
دلپیرو در حال به ثمر رساندن گل دوم ایتالیا در نیمه نهایی جام جهانی 2006
***************************************
جام جهانی در دستان دلپیرو